BIO
Urodzony 17 marca 1893 w Szczurowej pod Brzeskiem; syn Aleksandra Gałuszki i Salomei z Michalskich. Wychował się w sierocińcu. Naukę w gimnazjum realnym w Krakowie przerwał po wybuchu I wojny światowej; w 1914-18 służył w wojsku austriackim, walcząc na frontach austriackim i włoskim. Zaczynał pisać w latach gimnazjalnych (dwa rękopiśmienne tomiki poetyckie z 1911 i 1912). Debiutował w 1914 wierszem Przysięgam Ci, Polsko, opublikowanym w „Ilustrowanym Przeglądzie Tygodniowym” (Morawska Ostrawa, nr z 27 grudnia); od 1915 ogłaszał wiersze w „Głosie Narodu” (do 1929). W 1919 zdał egzamin dojrzałości i podjął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ). Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920, po kilku miesiącach odszedł do rezerwy w stopniu porucznika. Wznowił studia na UJ. Był członkiem akademickiego koła literackiego Sympozjon (1920-21), a następnie zrzeszenia poetyckiego Helion (1922-styczeń 1926), publikował w organie zrzeszenia o tej samej nazwie (1924) oraz w „Almanachu Helionu” (1926). Utwory poetyckie, prozę, artykuły i recenzje ogłaszał m.in. w „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” (1921-27, 1935-37), „Myśli Narodowej” (1924-28, 1931-32), „Nowej Reformie” (1924-28), „Orlim Locie” (1925-26), „Polonii” (1926, 1929-30) i „Dodatku Literackim Polonii” (1928-29), „Kurierze Literacko-Naukowym” (1927-29, 1938-39), „Tęczy” (1928-35), „Dziś i jutro” (1929/30-1932-33), „Gazecie Warszawskiej” (1929-34). Za twórczość poetycką otrzymał w 1921 nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1929 ożenił się z Edytą Mertlik, malarką i tłumaczką. Pracował zawodowo jako nauczyciel. Angażował się w działalność Związku Zawodowego Literatów Polskich (ZZLP): w 1929 został członkiem zarządu Oddziału Krakowskiego, a potem prezesem. W 1931-34 był redaktorem odpowiedzialnym jego organu — „Gazety Literackiej”, w której drukował wiersze, przekłady i recenzje. W 1934 otrzymał nagrodę miasta Krakowa za całokształt twórczości. Od 1936 sprawował funkcję skarbnika Oddziału Krakowskiego ZZLP, w 1939 został członkiem Zarządu Głównego. Zmobilizowany po wybuchu II wojny światowej w 1939, zginął śmiercią samobójczą 6 września 1939 pod Annopolem; pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.
Twórczość
1. Promień i grom. [Wiersze]. Warszawa: J. Czernecki [1919], 112 s.
2. Biesiada kameleonów. [Wiersze]. Kraków: Skład główny w Księgarni M. Skulskiej 1921, 158 s.
3. Dusza miasta. [Wiersze]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1922, 61 s.
4. Uśmiechy Boga. [Wiersze]. Kraków: Gebethner i Wolff 1922 [antydatowane 1921], 62 s.
5. Gwiazda Komandorii. [Wiersze]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1925, 64 s.
6. Ludzie bez twarzy. [Wiersze]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1927, 64 s.
7. Głosy ziemi. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1929 [antydatowane 1928], 74 s.
Nagrody
8. Cienie orłów. [Wiersze]. Warszawa: Drukarnia Polska w Krakowie 1932 [antydatowane 1931] 63 s.
Nagrody
9. Figliki dla małej publiki. [Wiersze]. Rysunki: E. Gałuszkowa. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia” 1936, [29] s.
10. Wybór poezji. Wybór, wstęp i nota edytorska: J. Kajtoch. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1989, 320 s.
