GABRYSIEWICZ-KRZYSZTOFIKOWA Teresa

Urodzona 27 grudnia 1934 w Warszawie; córka Antoniego Gabrysiewicza, leśniczego, i Stefanii z Kudelskich, nauczycielki. Dzieciństwo spędziła w leśniczówce Konewka pod Spałą. W czasie okupacji niemieckiej, po aresztowaniu ojca przez gestapo w 1942, przeniosła się wraz z rodziną do pobliskiej wsi Królowa Wola. Po wojnie od 1946 mieszkała w Tomaszowie Mazowieckim. Tam uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego i w 1953 zdała maturę. W tym samym roku podjęła studia eksternistyczne na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie filologii polskiej, które musiała przerwać w 1957 z powodu choroby serca. Naukę kontynuowała w Studium Bibliotekarskim w Jarocinie Wielkopolskim. Od 1953 pracowała w Tomaszowie Mazowieckim jako bibliotekarka kolejno w czytelni Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, bibliotece Domu Harcerza oraz Miejskiej Bibliotece Publicznej (od 1956; w 1981 Bibliotece tej nadano jej imię). Od 1962 należała do Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy w Łodzi. W 1963 została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Debiutowała w tymże roku wierszem Noc, opublikowanym w tygodniku „Zarzewie” (nr 6). Następnie ogłaszała wiersze m.in. w pismach: „Nad Wartą” (1963, 1965-67), „Słowo Ludu” (1963, 1965-71, 1974-76), „Zarzewie” (1963-64, 1966-67), „Głos Młodzieży Wiejskiej” (1964-66, 1968-69), „Kultura i Życie” (1964, 1966-70), „Nadodrze” (1964-65, 1967-68), „Pomorze” (1964-71), „Odgłosy” (1974-78). W 1969 wyszła za mąż za Jerzego Krzysztofika. Brała udział w życiu kulturalnym, m.in. pełniła funkcję prezesa Klubu Literackiego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1973 została członkiem Oddziału Łódzkiego Związku Literatów Polskich. Była laureatką konkursów poetyckich. W 1974 otrzymała odznakę Zasłużony Działacz Kultury, w 1976 nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz Kierownika Wydziału Kultury w Tomaszowie Mazowieckim. Zmarła 8 marca 1978 w Tomaszowie Mazowieckim.