BIO

Urodzony 22 stycznia 1939 w Rzeszowie; syn Jana Burtowego, przed wojną oficera, po wojnie pracownika fizycznego i Janiny z domu Dudek. Od 1952 uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kasprzaka w Poznaniu. Po zdaniu matury w 1956 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; w 1961 uzyskał magisterium. Działał w studenckiej grupie poetyckiej Wiatraki a po rozwiązaniu grupy (1959) założył kabaret literacki. Pierwszy wiersz pt. Zaułek Cottin w nocy opublikował w 1960 we „Współczesności” (nr 15). Współpracował z „Expressem Poznańskim” (1961-68). Następnie pracował w „Głosie Wielkopolskim”. Od 1964 prowadził wraz z Edwardem Balcerzanem w klubie studenckim Od Nowa „żywą gazetę” „Struktury”. Kierował teatrem studenckim Nurt. Był też przewodniczącym Klubu Młodych przy Oddziale Poznańskim Związku Literatów Polskich. Zmarł tragicznie 12 maja 1969 w Poznaniu.

Twórczość

1. Kwarantanna przed srebrem. [Wiersze]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1965, 48 s. Przedruk zob. poz. .

Nagrody

Nagroda Peleryny za najlepszy debiut roku.

Zawartość

Zawiera cykle: Wyjście z miasta; Krążenie ziaren.

2. Kwiaty zła. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Poznań, Studencki Teatr Nurt 1968.

3. Walne zebranie Spółdzielni Wielobranżowej "Wentyl". [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Poznań, Studencki Teatr Nurt 1969.

4. Inaczej ponazywać kwiaty. Wybór i oprac. [oraz posłowie]: J. Ratajczak. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1975, 84 s.

Zawartość

W kręgu cienia poety: [wiersze o W. Burtowym:] B. Kogut, E. Puzdrowski; [wspomnienia o W. Burtowym:] E. Balcerzan, K. Nowicki, R. Danecki. – cykle wierszy W. Burtowego: Wyjście z miasta [poz. ]; Krążenie ziaren [poz. ]; Stopień najrówniejszy.

Prace redakcyjne

1. Akcenty. Almanach poetycki Poznańskiego Klubu Literackiego Młodych. Red.: W. Burtowy. Poznań: [b.w.] 1968, 123 s.

Omówienia i recenzje

Ogólne

Artykuły

E. Balcerzan: Wojciech Burtowy. Odra 1970 nr 2.
K. Nowicki: Burtowy. Fakty 1975 nr 47.
B. Latawiec: Wojciech Burtowy – poeta lat sześćdziesiątych. Nurt 1976 nr 2.