BURSEWICZ Józef Ambroży

Urodzony 20 listopada 1928 w Nowej Wilejce; syn Szymona Bursewicza i Jadwigi z Romaszkiewiczów. W czasie wojny uczył się w rosyjskiej i litewskiej szkole powszechnej. W 1945 w ramach tzw. repatriacji przyjechał wraz z rodziną do Polski i zamieszkał na stałe w Szczecinie. W 1948-51 studiował medycynę w Poznaniu. Nie ukończywszy studiów, w 1951-59 pracował jako redaktor w dziale literackim Rozgłośni Szczecińskiej Polskiego Radia; był m. in. autorem comiesięcznego Magazynu Literackiego oraz cyklu felietonów o Szczecinie pt. Imiona ulic. W latach następnych utrzymywał się z pracy dziennikarskiej. Debiutował w 1951 wierszem pt. Śmierć poety opublikowanym w dodatku do „Głosu Szczecińskiego” pt. „Życie i Kultura” (nr 24); z pismem tym współpracował następnie do 1956, zaś z „Głosem Szczecińskim” nieprzerwanie do 1982. W 1956 był współzałożycielem grupy poetycko-plastycznej „Metafora” i do 1967 publikował w jej wydawnictwach, uczestniczył też w organizowaniu sympozjonów poetyckich grupy. Od 1956 zamieszczał wiersze, opowiadania, recenzje literackie i plastyczne (te ostatnie pod pseudonimem Jerzy Rustem) przede wszystkim w czasopismach lokalnych, m. in. w „Tygodniku Zachodnim”, „Ziemi i Morzu”, „Pomorzu”, „Literach”, „Kurierze Szczecińskim” (1955-60; tu w 1960 cykl recenzji plastycznych pt. Z sali wystawowej), „7-mym Głosie Tygodnia” (zwłaszcza w 1957-66). Zajmował się też twórczością przekładową, tłumacząc dla radia poezję rosyjską, niemiecką, litewską, białoruską i żydowską. W 1960 został członkiem Związku Literatów Polskich i Komitetu Porozumiewawczego Pisarzy Ziem Zachodnich i Północnych. W 1971-75 publikował wiele w „Spojrzeniach”. Za twórczość literacką otrzymał w 1959 i 1963 nagrody Wydziału Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Zmarł 5 marca 1982 w Szczecinie.