BIO
Urodzony 4 października 1932 w Turzy (powiat tarnowski); syn Antoniego Burkota, rolnika, i Anny z domu Frysztak. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Turzy, gdzie uczył się w szkole podstawowej. Do gimnazjum uczęszczał od 1945 w Ciężkowicach, a następnie w Gorlicach (od 1946). W tym czasie był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej (Wici), a następnie Związku Młodzieży Polskiej. W 1950-1953 studiował filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Krakowie, uzyskał dyplom nauczyciela szkół podstawowych i średnich. Następnie podjął pracę na tejże uczelni. Od 1954 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do 1981). Po złożeniu eksternistycznie w 1955 egzaminu magisterskiego, został w 1956 przyjęty na zaoczne studium doktoranckie Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Warszawie. Pierwszy artykuł Kult Mickiewicza w szkołach w Królestwie ogłosił w 1955 w „Głosie Nauczycielskim” (nr 48); za właściwy debiut uważał studium O jubileuszu J.I. Kraszewskiego (w 1879 r.) opublikowane w 1957 w książce zbiorowej 10-lecie WSP w Krakowie. W 1960 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w IBL w Warszawie na podstawie pracy Powieści współczesne J.I. Kraszewskiego w latach 1863-1887 przygotowanej pod kierunkiem prof. Kazimierza Wyki. W tymże roku został adiunktem na WSP w Krakowie, członkiem Komisji Historyczno-Literackiej Oddziału PAN w Krakowie oraz rozpoczął stałą współpracę z „Ruchem Literackim”. Od 1961 publikował prace naukowe w „Roczniku Naukowo-Dydaktycznym WSP w Krakowie”. W 1968 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Spory o powieść w polskiej krytyce literackiej XIX wieku i w 1969 został mianowany docentem. Kontynuując pracę naukową i dydaktyczną w WSP (od 1999 Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej), wykładał nadto w 1968-80 w Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. W 1969 i w 1973 otrzymał Nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego. Od 1970 współpracował z „Miesięcznikiem Literackim”, ponadto z czasopismami „Zdanie” (od 1978) i „Pismo” (od 1981). Był członkiem Komitetu PAN do wydania Listów M. Konopnickiej oraz Komitetu do wydania powieści J.I. Kraszewskiego w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej i Wydawnictwie Literackim. W 1977 został mianowany profesorem nadzwyczajnym zaś w 1986 profesorem zwyczajnym. Otrzymał wielokrotnie nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (w 1979, 1981, 1985). W 1981 został przewodniczącym Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Krakowie oraz członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (do 1990 i od 1993). Od 1986 był redaktorem „Rocznika Naukowego” tejże Komisji oraz członkiem redakcji „Ruchu Literackiego”. W 1987 został prezesem Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Autorów Polskich i członkiem jego Rady Głównej w Warszawie. W tym samym roku otrzymał nagrodę literacką im. K. Wyki. W 2002 został redaktorem „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980), tytułem honorowym Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (1983). Zmarł 1 czerwca 2019 w Krakowie; pochowany tamże na Cmentarzu Prądnik Czerwony.
Twórczość
1. Powieści współczesne (1863-1887) Józefa Ignacego Kraszewskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1967, 226 s.
2. Spory o powieść w polskiej krytyce literackiej XIX wieku. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1968, 169 s. PAN. Oddział w Krakowie.
Zawartość
3. Lenartowicz w Krakowie. [Referat]. [Kraków] 1972, 16 s., powielone przez Instytut Filologii Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kraków, Instytut Badań Literackich PAN, Towarzystwo im. M. Konopnickiej.
4. Spotkania z poezją współczesną. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1977, 323 s.
Zawartość
5. Marchołt na Parnasie. [Szkice literackie]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1980, 333 s.
Zawartość
6. Proza powojenna 1945-1980. Analizy i interpretacje. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1984, 347 s. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione pt. Proza powojenna 1945-1987 tamże 1991.
7. Stanisław Młodożeniec. Rzecz o chłopskim futuryście. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1985, 171 s.
8. Józef Ignacy Kraszewski. [Współautor:] E. Zielonka. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1987, 24 s.
9. Tadeusz Różewicz. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1987, 333 s.
10. Kraszewski. Szkice historycznoliterackie. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1988, 343 s.
Zawartość
11. Polskie podróżopisarstwo romantyczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1988, 449 s.
Zawartość
12. Miron Białoszewski. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1992, 289 s. Biblioteka Polonistyki.
13. Literatura polska w latach 1939-1989. [Podręcznik]. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1993, 375 s.
14. Literatura polska w latach 1986-1995. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne 1996, 147 s. Wyd. nowe rozszerzone tamże 1997, 152 s.
15. Literatura polska w latach 1939-1999. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 2002, 474 s. Wyd. 2 pt. Literatura polska po 1939 roku tamże 2006, dodruk 2007.
16. Tadeusza Różewicza opisanie świata. Szkice literackie. Kraków: Wydawnictwo Naukowe A[kademii] P[edagogicznej] 2004, 224 s.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace edytorskie i redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1983, 1988, 2004.