BUKOWSKA Anna

Urodzona 6 lutego 1930 w Bydgoszczy; córka Ignacego Bukowskiego, oficera Wojska Polskiego, tłumacza, i Kiry z Czaszyńskich, urzędniczki. Dzieciństwo spędziła kolejno w Warszawie, Paryżu i Siedlcach. W czasie okupacji niemieckiej przebywała w Krakowie i Sieniawie. Po wojnie uczęszczała do Gimnazjum sióstr Urszulanek w Krakowie a następnie do Liceum im. K. Hoffmanowej w Warszawie, gdzie zdała maturę w 1949. Od tegoż roku studiowała romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim (do 1952). W 1950-1957 działała w Związku Młodzieży Polskiej m. in. w Zarządzie Dzielnicowym i Stołecznym. Debiutowała w 1952 recenzjami zamieszczonymi w „Nowej Kulturze” (nr 22, 43, 49). W latach następnych należała do zespołu redakcyjnego „Nowej Kultury” (do 1959); w piśmie tym, a także w „Sztandarze Młodych, Po prostu” i „Przedpolu” publikowała recenzje, szkice krytyczne i artykuły. W 1956 została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1959 pracowała w redakcji telewizyjnego magazynu Pegaz. Należała również do zespołu redakcyjnego „Tygodnika Polskiego.” W 1961-64 prowadziła dział krytyki literackiej we „Współczesności” i publikowała na łamach tego pisma liczne szkice literackie, eseje i recenzje. Od 1963-76 współpracowała jako recenzentka z warszawskim tygodnikiem „Kultura”. W 1964 wyszła za mąż za Walerego Namiotkiewicza, prawnika i historyka. W tymże roku została członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1965 przebywała na stypendium we Francji. W 1967 podjęła pracę w redakcji „Miesięcznika Literackiego” i zaczęła publikować na tych łamach liczne recenzje, artykuły i przekłady z literatury francuskiej. Od 1969-87 redagowała serię Portrety Współczesnych Pisarzy Polskich w Państwowym Instytucie Wydawniczym. W 1969 i ponownie w 1979 przebywała w Paryżu na zaproszenie rządu francuskiego. W 1970 została członkiem Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Literackich. Od 1972 była zastępcą redaktora naczelnego „Miesięcznika Literackiego” (do zamknięcia pisma w 1990). Odbyła kilka podróży na Bliski Wschód. Należała do zarejestrowanego w 1983 ZLP; w 1986-89 była członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego, a w 1989-90 sekretarzem Zarządu Głównego Związku. W 2002 została sekretarzem Zarządu Oddziału Polskiego Stowarzyszenia Kultury Europejskiej. Odznaczona m. in. Krzyżem Kawalerskim (1976) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002). Zmarła 2 listopada 2021w Warszawie; pochowana tamże na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.