BIO
Urodzony 31 marca 1910 w majątku Okolica-Rudawa koło Brasławia; syn Franciszka Bujnowskiego, ziemianina, i Tekli z Józefowiczów. Do gimnazjum uczęszczał w Dziśnie. Po zdaniu w 1939 egzaminu maturalnego studiował polonistykę na Uniwersytecie Stefana Batorego (USB) w Wilnie. Był jednym z założycieli periodyku studenckiego „Smuga”, na którego łamach debiutował w 1932 artykułem pt. Problem motywu (nr 2). W 1934 redagował wileńskie czasopismo „Marsz”. W tymże roku zawarł związek małżeński z Ireną Wilhelminą Terwandówną. Po ukończeniu rocznej służby wojskowej w 1935, pracował przez trzy lata jako nauczyciel gimnazjalny w Brasławiu. W tym czasie uzyskał magisterium na USB (1938) oraz dyplom nauczyciela szkół średnich (1939). W 1939 otrzymał służbowe przeniesienie do pracy w Wilnie, jako polonista w Liceum im. Śniadeckich i zastępca dyrektora w Gimnazjum i Liceum im. ks. P. Skargi. Zmobilizowany po wybuchu wojny, walczył w 41 Suwalskim Pułku Piechoty. Po kapitulacji Lwowa przebywał w radzieckim obozie jenieckim w miejscowości Pawliszczew Bor. Zbiegł stamtąd w listopadzie 1939 i powrócił do Wilna, gdzie uczył w Gimnazjum nr 10 (dawnym Liceum im. Śniadeckich). Równocześnie brał udział w pracy konspiracyjnej jako członek Sztabu Związku Walki Zbrojnej okręgu wileńskiego; za tę działalność otrzymał później Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami. W kwietniu 1941 został aresztowany i przebywał kolejno w więzieniu na Łukiszkach w Wilnie, w Gorkim, a po zwolnieniu w związku z amnestią, w kołchozie Sołomatowo koło Urżumu, skąd udało mu się dotrzeć do Armii Polskiej w Jangi Julu. Wraz z wojskiem wyjechał do Persji, gdzie był przydzielony czasowo do Komendy Obozu Cywilnego w Teheranie, a następnie do 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Uczestniczył w walkach 2 Korpusu we Włoszech; za udział w bitwie pod Monte Casino otrzymał Krzyż Walecznych. Od 1943 współpracował z wydawnictwem 5. Kresowej Brygady Wileńskiej „Sitwa”, gdzie publikował wiersze, wspomnienia i artykuły. W 1945 został skierowany do pracy nauczycielskiej na kursach maturalnych dla wojskowych w Matino. Był współzałożycielem w 1946 włoskiej sekcji Polskiego PEN Clubu. W tymże roku został przeniesiony wraz ze szkołą z Włoch do Anglii, przez kilka lat pracował w szkolnictwie cywilnym Komitetu Oświaty dla Spraw Polaków. Kontynuował równocześnie twórczość poetycką. W 1947 został członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Od 1952 kierował wydawnictwem Polskie Towarzystwo Literackie, prowadził też własną drukarnię. Również w 1952 rozpoczął wykłady na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie, początkowo prowadząc w zastępstwie prof. Zygmunta Lubicz Zaleskiego seminarium historyczno-literackie. W 1956 uzyskał doktorat na podstawie pracy Kompozycja utworów dramatycznych Stanisława Wyspiańskiego, napisanej pod kierunkiem profesorów Manfreda Kridla i Zygmunta Lubicz Zaleskiego. W 1960 ożenił się z Danutą Urszulą z Seweryńskich primo voto Lewicką, a po rozwodzie z nią – z Heide Pirwitz. Habilitował się w 1964 na podstawie pracy Szkic literacki i krytyka artystyczna w literaturze polskiej na obczyźnie w latach 1940-1960. W tymże roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1969 profesora zwyczajnego historii literatury polskiej na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. W 1967-71 oraz w 1978-85 pełnił funkcję dziekana wydziału humanistycznego Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie oraz kierownika Katedry Literatury Polskiej, z którą współpracował także w latach następnych. Od 1964-69 pracował w Instytucie Polskim i Muzeum im. Generałą W. Sikorskiego w Londynie jako kierownik Biblioteki Podręcznej przy Archiwum Instytutu. Nadto wykładał literaturę polską w Ealing Technical College oraz literaturę i język rosyjski w Fulham & South Kensington Evening Institute. W 1964 został członkiem czynnym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1965 Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii). W 1970-78 (z przerwami) prowadził jako visiting professor wykłady i seminaria na polonistyce uniwersytetu w Amsterdamie. W 1972 wykładał literaturę polską na uniwersytecie w Heidelbergu, a w 1979-80 w School of Slavonic and East European Studies na University of London. Wiersze, recenzje oraz artykuły drukował w londyńskich pismach m. in. „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza” oraz „Wiadomościach”. W 1988 otrzymał nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie za rok 1987. W 1991 został członkiem Polskiego PEN Clubu. Odznaczony przyznanym w Londynie Krzyżem Kawalerskim (1967) i Oficerskim (1986) Orderu Polonia Restituta oraz polskimi i zagranicznymi odznaczeniami za udział w II wojnie światowej. Zmarł 15 lutego 2001 w Londynie.
Twórczość
1. Pęknięty tor. Poezje. Brasław: Nakład i druk „Magata” 1937, 31 s.
2. Pięścią w twarz – kwiatami pod nogi. [2 cykle poematów]. Brasław: Nakład autora 1939, 30 s.
3. Ręce od brzegu. Poezje. Zbiór IV [!]. [B. m.] Ziemia Święta; Druk Sefer, Tel Aviv 1943, 78 s.
Zawartość
4. Brzozom w płomieniach. Poezje. Zbiór V. Włochy [B. m.]: Referat Kultury i Prasy Bazy 2 Korpusu 1945, 66 s.
Zawartość
5. Powroty. Poezje. Zbiór V [!]. Hannower: Polski Związek Wychodźstwa Przymusowego 1947, 51 s.
6. Psychologiczne podstawy ustroju społecznego. Szkice społeczne. Londyn: Sitwa 1948, 31 s.
7. Rysy na pustce. Poezje. Londyn: Polskie Towarzystwo Literackie 1953, 23 s.
8. Rzecz o przemijaniu. [Wiersze]. „Kultura”, Paryż 1953 nr 2/3 s. 73-77. Wyd. osobne Paryż: Nakład autora 1953, 7 s.
9. Lipowy witraż. Poezja. London: Caucasus Press 1954, 39 s.
10. Proseminarium historyczno-literackie pod kierunkiem prof. Z. L.[ubicz] Zaleskiego. A: Organizacja studiów polonistycznych. B: Metodologia badań historyczno-literackich. C: Bibliografia. D: Stan badań. Londyn 1954, 92 s. Uniwersytet na Obczyźnie. Wydział Humanistyczny.
11. Odsyłacz w bezsens. Poezje. Londyn: Polskie Towarzystwo Literackie 1955, 22 s.
12. Krawędzie. [Wiersze]. Londyn: Polskie Towarzystwo Literackie 1956, 13 s.
13. Esej; Szkic literacki i krytyka artystyczna. [Szkice]. W: Literatura polska na Obczyźnie 1940-1960. T. 1. Londyn 1964 s. 209-264, 265-443.
14. O kobietach, diabłach i rycerzu. Igraszka poetycka. Londyn: Polskie Towarzystwo Literackie 1964, 38 s.
15. Poranki i studia. [Wiersze]. Londyn: Polskie Towarzystwo Literackie 1964, 62 s.
Zawartość
16. Przemiany we współczesnej poezji polskiej. Trzy wykłady. „Kontynenty-Nowy Merkuriusz”, Londyn 1964 nr 64, 71, 72, 1965 nr 73/74-81. Wyd. osobne Londyn: Polski Uniwersytet na Obczyźnie 1968, 100 s.
17. Spod gwiazdozbioru Wielkiego Psa. [Wiersze]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1987, 111 s.
18. Koła w mgławicach. [Mikropowieść]. [Posłowie:] W. Ligęza. Ilustracje: R. Kopyść. Kraków: Baran i Suszczyński 1993, 142 s.
19. Przychodzę z mroków. Wybór poezji. [Wybór i wstęp:] M. Jędrzejewski. Warszawa: Lawsonia 1993, 69 s.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Wybory utworów literackich w przekładach
angielski
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1957, 1967, 1976.
