BIO

Urodzony 14 lutego 1933 w Wilnie; syn Teodora Bujnickiego, poety i publicysty, i Anny ze Stawskich. W czasie II wojny światowej przebywał w Wilnie i w Poniewieżu. W 1945 w ramach tzw. repatriacji przybył do Białegostoku, a następnie po krótkim pobycie w Łodzi zamieszkał w 1947 w Gdańsku, gdzie uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego. Po zdaniu matury w 1951 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ); w 1955 uzyskał magisterium. W tymże roku podjął pracę w Katedrze Historii Literatury Polskiej UJ, jako asystent a następnie starszy asystent. W 1955 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Obok pracy naukowej zajmował się twórczością krytyczną; w 1957 należał do redakcji pisma „Zebra”, w którym debiutował recenzją powieści Kazimierza Brandysa Matka Królów (nr 14). Nawiązał też stałą współpracę z „Życiem Literackim”. W 1964 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Pierwszy okres twórczości Henryka Sienkiewicza, napisanej pod kierunkiem prof. Henryka Markiewicza. Od 1966 był członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Krakowie, a od 1974 w Katowicach. W 1969 został mianowany docentem na UJ. Od tego roku do 1972 pełnił funkcję prodziekana, a w 1972-73 kierownika Zakładu Teorii Literatury UJ. Równocześnie od 1969 należał do redakcji „Ruchu Literackiego”. W 1973 habilitował się na podstawie pracy Trylogia Sienkiewicza na tle tradycji polskiej powieści historycznej. W tymże roku przeniósł się na Uniwersytet Śląski, gdzie został wicedyrektorem Instytutu Filologii Polskiej i kierownikiem Zakładu Literatury Romantycznej; w 1975-77 pełnił funkcję dziekana. W 1972 został członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. W 1976 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. Od tegoż roku był członkiem Rady Naukowej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, a w kadencjach 1978-80 i 1985-87 Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich (IBL) w Warszawie, od 1980 zaś Rady Naukowej Instytutu Badań Polonijnych UJ. W 1978-83 należał do komitetu redakcyjnego pisma „Literary Studies in Poland” wydawanego przez IBL. Czterokrotnie otrzymał nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1974, 1979, 1982, 1985). Kilkakrotnie przebywał za granicą na stypendiach naukowych: w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (1978, 1980, 1987), Francji (1982, 1984) i Austrii (1990). W 1981-83 był członkiem Związku Literatów Polskich. W 1986 powrócił na UJ i podjął pracę w Instytucie Badań Polonijnych; w 1989 został kierownikiem Zakładu Literatury Polskiej na Obczyźnie. W tymże roku przystąpił do Stowarzyszenia Autorów Polskich; w 1990 został członkiem Prezydium Rady Głównej i wiceprezesem Oddziału Krakowskiego. W 1991 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Filologii Polskiej UJ. W 1993-96 wykładał literaturę polską na Uniwersytecie Wileńskim. Uczestniczył w organizacji życia naukowego uczelni, m.in. przygotowując międzynarodowe sesje naukowe. W 2001-03 był kierownikiem Katedry Kultury Literackiej Pogranicza w Zakładzie Literatury i Życia Literackiego Dawnych Kresów Wschodnich UJ. W tym czasie prowadził wykłady w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie, na Uniwersytecie Opolskim i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, a także w Kolegiach Nauczycielskich w Przemyślu, Krośnie i Bielsku-Białej. W 2003 przeszedł na emeryturę. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976). Mieszka w Krakowie.

Twórczość

1. Portret pisarski Henryka Sienkiewicza. [Studium]. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1966, 34 s. PAN. Oddział w Krakowie.

2. Pierwszy okres twórczości Henryka Sienkiewicza. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1968, 465 s.

3. Poezja Władysława Broniewskiego. [Szkic]. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1970, 24 s. PAN. Oddział w Krakowie.

4. Władysław Broniewski. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1972, 209 s. Wyd. 2 tamże 1974.

5. Trylogia Sienkiewicza na tle tradycji polskiej powieści historycznej. [Studia]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1973, 110 s. PAN. Oddział w Krakowie.

Zawartość

Z teoretycznych problemów powieści historycznej; Przedproże „Trylogii”; Struktura gatunkowa „Trylogii”; Sztuka narracyjna „Trylogii”; Postać literacka.

6. Potop” Henryka Sienkiewicza. Powieść i film. [Współautor:] A. Helman. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1977 [1978], 174 s. Biblioteka Analiz Literackich Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1988, wyd. 3 zmienione 1994, 138 s.

7. O poezji rewolucyjnej. Szkice i sylwetki. Katowice: Śląsk 1978, 298 s.

Zawartość

Poezja rewolucyjna wśród neoromantycznych i modernistycznych wzorów; Trzy poetyki rewolucyjne (Bruno Jasieński, Władysław Broniewski, Lucjan Szenwald); Żywioły i historia (Obraz rewolucji w polskiej poezji międzywojennej); Polemika o funkcje „proletariackiej poezji” (W. Broniewskiego); „Przyjacielu, los nas poróżniłT. Bujnicki. (Analiza); Pielgrzym i żołnierz-tułacz (Wokół tomików „Bagnet na broń” i „Drzewo rozpaczające”); Powojenny Broniewski; Pejzaż – wspomnienie – tradycja; Przemiany w poezji Lucjana Szenwalda; Radykalizm drugiej awangardy: Jerzy Putrament; Drogi i rozdroża poezji Bohdana Drozdowskiego.

8. Sienkiewicz i historia. Studia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1981, 269 s.

Zawartość

Z teoretycznych problemów powieści historycznej; Źródło w narracji powieści historycznej; Ewolucja polskiej powieści historycznej (do „Trylogii”); Imitacja źródła staropolskiego w dziewiętnastowiecznej prozie narracyjnej; Sienkiewiczowski „pamiętnik historyczny”: Niewola tatarska; Struktura artystyczna „Trylogii” a pamiętniki polskie XVII wieku; „Wojna domowa” Samuela Twardowskiego a „Trylogia”; Od „Krzyżaków” do „Srebrnych orłów”; Powieść historyczna wśród prądów epoki („Aecjusz, ostatni Rzymianin” Teodora Parnickiego).

9. Bunt żywiołów i logika dziejów. W kręgu idei polskiej lewicy. [Szkice i rozprawy]. Katowice: Śląsk 1984, 282 s.

Zawartość

Cz. I. Problemy ogólne: „Literatura rewolucyjna” jako problem historycznoliteracki; Sztuka i literatura zaangażowana; Polska literatura rewolucyjna: powstanie – rozwój – znaczenie współczesne. – Cz. II. Krytyka i krytycy: Poszukiwanie pryncypiów (krytyka marksistowska w komunistycznych czasopismach lat dwudziestych); Krytyka podwojona Juliana Bruna-Bronowicza; Wokół „Stefana Żeromskiego tragedii pomyłek”; Pismo poszukujące „Sygnały”. – Cz. III. Prozaicy (Jasieński i Kruczkowski); Twórczość prozatorska Brunona Jasieńskiego; Leon Kruczkowski jako pisarz; „Rewolucja z zawiązanymi oczami”. Problematyka powstańcza w „Kordianie i chamie”; „Szkice z piekła uczciwych” Leona Kruczkowskiego.

10. Pozytywizm. Podręcznik literatury dla klasy drugiej szkoły średniej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1989, 367 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1990, wyd. 3 1991, wyd. 4 1992; wyd. 6 [właśc. 5] zmienione 1994, wyd. 7 zmienione 1995, wyd. 8 1996, wyd. 9 1997, wyd. 10 1998, wyd. 11 1999, wyd. 12 [2001], wyd. 14 [właśc. 13] [2003].

11. Polska powieść historyczna XIX wieku. [Szkic]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1990, 39 s.

12. Wiersze Władysława Broniewskiego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1992, 184 s. Biblioteka Analiz Literackich.

13. Sienkiewicza „Powieści z lat dawnych. Kraków: Universitas 1996, 236 s.

14. Starożytność, Średniowiecze, Odrodzenie. Podręcznik literatury dla klasy XI szkół średnich na Litwie. Kaunas: Švesa 1996, 254 s.

15. Trylogia Sienkiewicza. Leksykon. [Współautor:] A. Rataj. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1998, 204 s.

16. Światopogląd i poetyka. Szkice o powieściach historycznych Henryka Sienkiewicza. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej 1999, 169 s.

Zawartość

Literacki obraz narodu w „Trylogii”; Przedproże „Trylogii”. Od historyków „szkoły krakowskiej” do Kubali; Siedemnastowieczny epos narodowy a „Trylogia”. Świat wojny; Listy w strukturze „Trylogii”; Portret księcia Bogusława Radziwiłła. Z zagadnień struktury postaci; „Rzym za Nerona” Kraszewskiego a „Quo vadis” Sienkiewicza. Studium porównawcze; Świat historyczny „Krzyżaków”.

17. Szkice wileńskie. Rozprawy i eseje. Kraków: Collegium Columbinum 2002, 359 s.

Zawartość

Jeziora romantyczne. Model „Świtezi”; Oczyma Galicjanina. Mickiewiczowskie i realne Wilno Stanisława Tarnowskiego; Życie literackie Wilna w pierwszej połowie XX wieku. Kierunki badań; Polskojęzyczne pisarstwo Litwinów w Wilnie. Rekonesans; Wątki litewskie i białoruskie w międzywojennej poezji wileńskiej (między regionalizmem a „Żagarami”); Obraz Wilna w międzywojennej poezji wileńskiej (1922-1939); Między Sekcją Twórczości Oryginalnej a „Żagarami”; Tradycje romantyczne na wileńskich „Środach Literackich”; Regionalny pejzaż „Żagarystów”; „Żagaryści” „drugiej linii” (Maśliński. Putrament. Mikułko. Huszcza); Kulturotwórcza rola kwartalnika „Środy Literackie” (1935-1937); Przyjaźń „Żagarystów” (Teodor Bujnicki i Czesław Miłosz. Wileńskie lata); Tadeusz Byrski z Wilnem w tle; Od „Szopek Akademickich do „Smorgonii”: Uczeni USB w humorystyce wileńskiej; Manfred Kridl w Wilnie i jego „szkoła formalna”.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Podstawowe założenia programu kulturalnego PPR. [Współautor:] M. Stępień. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego1963 nr 62 s. 81-125.
Rozwój pojęcia „literatura proletariacka” w krytyce dwudziestolecia międzywojennego. „Rocznik Komisji Historycznoliterackiej PAN”T. 2: 1964 s. 31-82.
Dyskusje o poezji i prozie w lewicowej prasie kulturalnej Dwudziestolecia. [Współautor:] M. Stępień. W: Problemy literatury polskiej. T. 2. Warszawa 1965 s. 410-426.
Stylizacja na pamiętnik szlachecki wobec synkretyzmu struktury gatunkowej „Niewoli tatarskiej” H. Sienkiewicza. [Współautor:] S. Balbus. W: Poetyka i historia. Wrocław 1968 s. 81-102.
Historia i jej aspekty współczesne – Leon Kruczkowski. W: Prozaicy dwudziestolecia międzywojennego. Warszawa 1972 s. 343-377.
Modernistyczne wizje rewolucji. (Trzy analizy). Teksty 1976 nr 3 s. 79-90.
Z problematyki artystycznej nowel Sienkiewicza. W: Stefan Żeromski. Henryk Sienkiewicz. Kielce 1978 s. 121-140.
Nasz Wyraz” 1935-1939. [Współautor:] M. Stępień. W: Literatura polska w okresie międzywojennym. T. 1. Kraków 1979 s. 369-410.
Między plebejskim a romantycznym wzorem. (O poezji rewolucyjnej XIX wieku). W: Literatura popularna, folklor, język. T. 1. Katowice 1981 s. 9-20.
Prolegomena do Sienkiewiczowskiej kreacji postaci. W: Henryk Sienkiewicz. Katowice 1982 s. 7-25.
Logiczna wyobraźnia” i „analogiczny dar odtwarzania. Sienkiewiczowska obrona powieści historycznej. W: Problemy literatury polskiej okresu pozytywizmu. Seria 2. Wrocław 1983 s. 87-101.
Od reportażu do opowiadania. (Szkic o twórczości Ksawerego Pruszyńskiego). Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego 1983 nr 612 s. 66-90.
Między naturalizmem a powieścią historyczną. (Z problemów świadomości pisarskiej Sienkiewicza). W: Problemy literatury polskiej okresu pozytywizmu. Seria 3. Wrocław 1984 s. 99-115.
Przestrzeń stepu w „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza. (Wybrane zagadnienia). W: kręgu zagadnień polskiej powieści historycznej XIX wieku. Lublin 1984 s. 108-120.
Sachem” Sienkiewicza. Szkic interpretacyjny. W: Prace ofiarowane Henrykowi Markiewiczowi. Kraków 1984 s. 179-186.
Krzyżacy” – bliski i daleki świat historii. Ruch Literacki 1985 z. 4 s. 179-293.
Wprowadzenie w sarmacki świat „Trylogii. W: Trylogia. Sobieski. Victoria Wiedeńska. Lublin 1985 s. 47-62.
Badania nad literaturą polską na obczyźnie. W: Dorobek i perspektywy badań polonijnych. Lublin 1987 s. 75-86.
Historyczna powieść epistolarna „Rzym za Nerona” Kraszewskiego. Ruch Literacki 1987 z. 3 s. 195-206.
Świat historyczny „Krzyżaków” Sienkiewicza. Pamiętnik Literacki 1987 nr 4 s. 127-157.
Obraz historii a struktura artystyczna w „powieściach saskich” Kraszewskiego. W: Józef Ignacy Kraszewski. Leipzig 1988 s. 27-39.
Ojczyzna w książce zamknięta – o „Latarniku” Henryka Sienkiewicza. W: Arcydzieła literatury polskiej. T. 2. Rzeszów 1988 s. 149-164.
Przemiany w powojennym modelu prozy historycznej. (Wybrane zagadnienia). W: Tradycja i nowatorstwo w prozie polskiej po roku 1945. Opole 1988 s. 7-20.
Legiony i wojna w poezji Broniewskiego. Przegląd Humanistyczny 1989 z. 12 s. 43-62.
Światopogląd i artyzm Sienkiewiczowskiego „Potopu. „Rocznik Komisji Historycznoliterackiej PAN” [T.] 26: 1989 s. 45-81.
Między realistyczną a romantyczną wizją dziejów – „Potop” Henryka Sienkiewicza; Bestseller – arcydzieło – kicz? – „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. W: Arcydzieła literatury polskiej. T. 3. Rzeszów 1990 s. 155-180, 181-202.
Polska na „targowisku” historii. („Targowisko” Władysława Broniewskiego). Ruch Literacki 1991 nr 6 s. 657-667.
Triumf popularności. Sienkiewicz – laureat Nobla. Ruch Literacki 1992 nr 3 s. 173-189.
Barokowe wątki religijne w „Trylogii. W: W kręgu baroku i barokowości. Opole 1993 s. 97-126.
Bruno Jasieński. W: Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Seria 6. . Literatura polska w okresie międzywojennym. T. 3. Kraków 1993 s. 165-207.
Powieści rzymskie” Józefa I. Kraszewskiego. Filomata 1993 nr 416 s. 313-326.
Bolesław Prus: „Omyłka. (Poetyka i konteksty). Ruch Literacki 1994 nr 3/4 s. 233-245, przedruk w: Małe formy narracyjne. Lublin 1996 s. 11-23.
Jeszcze raz o „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. Trzy odczytania: Tarnowski – Świętochowski – Chmielowski. W: Kryzys czy przełom. Kraków 1994 s. 247-262.
Wizja starożytności w „Quo vadis. Filomata 1994 nr 419/420 s. 55-71.
Współczesne polskie życie literackie w Wilnie (w momencie przełomu po 1990 r.). Przegląd Humanistyczny 1995 nr 5 s. 107-119.
Tradycje historyczne, kulturowe i literackie jako czynniki formujące świadomość narodową polskiej mniejszości na Litwie. W: Przeszłość i teraźniejszość. Poznań 1996 s. 151-166.
Dwa końce wieku przez pryzmat dzisiejszej lektury „Quo vadis” Sienkiewicza. W: Z perspektywy końca wieku. Poznań 1997 s. 209-230.
Step Sienkiewiczowski z „Marią” w tle. W: Antoniemu Malczewskiemu w 170 rocznicę pierwszej edycji „Marii. Białystok 1997 s. 469-486.
Ekspresjonizm Broniewskiego. W: Wierszem kocham i wierszem cierpię. Płock 1998 s. 5-14.
Wieszczka” Seweryna Duchińska. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historycznoliterackie 1998 z. 92/93 s. 63-85.
Das literarische Bild von der Nation in Sienkiewiczs „Trylogie. W: Literatur und Nationale Identität III. Stockholm 2000 s. 124-149.
List w kontekście fikcyjnego dziennika. (O „Bez dogmatu” Henryka Sienkiewicza). W: Sztuka pisania. Białystok 2000 s. 333-342.
Sienkiewiczowska „Lauda. W: Przeszłość odległa i bliska. Poznań 2000 s. 59-65.
Sienkiewiczowski obraz konfliktu polsko-ukraińskiego w „Ogniem i mieczem. W: Literackie kresy i bezkresy. Szczecin 2000 s. 85-108.
Stanisław Tarnowski. W: Złota księga Wydziału Filologicznego. Kraków 2000 s. 59-75.
Konwencje gatunkowe „Bez dogmatu” Sienkiewicza. W: Pogranicza literatury. Wrocław 2001 s. 187-196.
Literatura emigracyjna w polskim środowisku wileńskim (po 1990). W: Powroty w zapomnienie. Kraków 2001 s. 47-60.
Pogranicze etniczne i kulturowe w „powieściach chłopskich” Elizy Orzeszkowej. W: Twórczość Elizy Orzeszkowej. Lublin 2001 s. 9-35.
Sienkiewiczowska gra stylizacji. W: Pozytywizm. Język epoki. Warszawa 2001 s. 183-200.
Petroniusz – bohater „Quo vadis. W: Z Rzymu do Rzymu. Warszawa 2002 s. 77-90.
Sienkiewicz oglądany – Sienkiewicz czytany. W: Henryk Sienkiewicz. Twórca i obywatel. Opole 2002 s. 59-74.
Sienkiewiczowski Zbaraż. Konwencje i źródła. W: Dialog. Komparatystyka. Literatura. Warszawa 2002 s. 385-398.
Szlacheckie gniazdo – zaścianek i dwór. (O „Laudzie” Henryka Sienkiewicza). W: Prostranstvo i vremja v literature i iskusstve. T. 1 Daugavpils, Wilno 2002s. 94-103.
Ciało i erotyka. Rozbieranie Ligii. W: Na przełomie wieków. Opole 2003 s. 49-60.
Henryk Sienkiewicz. Przed powieściami historycznymi. W: Polscy nobliści literaccy. Bydgoszcz 2003 s. 13-33.
Jeden rok polskiej noweli. Między Prusem a Sienkiewiczem. W: Zbliżenia historycznoliterackie. Kraków 2003 s. 141-150.
Slavianskij vostok v istoričeskich romanach Sienkevića. W: Studia Polonorossica. Moskva 2003 s. 214-224.
Wpływ Słowackiego na Sienkiewiczowski obraz Ukrainy w „Trylogii. W: Słowacki i Ukraina. Lublin 2003 s. 69-84.
[Hasła encyklopedyczne w:] Encyklopedia Ziemi Wileńskiej. T. 2: Literatura Ziemi Wileńskiej od XVI w. do 1945 r. Bydgoszcz 2004.
Jerzy Orda – „ostatni wilnianin. W: Ostatni obywatele Wielkiego Księstwa Litewskiego. Lublin 2005 s. 59-65.
Madonna Busowiska” Władysława Łozińskiego. Poetyka i styk kultur. W: Literatura i jej konteksty. Rzeszów 2005 s. 96-107.
Wileńszczyzna „Włóczęgów. W: Pejzaże kultury. Wrocław 2005 s. 436-443.
Władysław Broniewski. W: Dwudziestolecie międzywojenne. Bochnia [2005] s. 43-64, 311-313.
Władysław Broniewski. W: Literatura współczesna. Bochnia [2005] s. 259-270.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. Teodor Bujnicki: Wiersze wybrane. Wyboru dokonał T. Bujnicki. Przedmowa: A. Jędrychowska. Warszawa: Czytelnik 1961, 396 s.
2. Problemy odbioru i odbiorcy. Studia pod red. T. Bujnickiego i J. Sławińskiego. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1971, 274 s. PAN, Instytut Badań Literackich.
3. Polska nowela współczesna. [Antologia]. [T.] 1-2. Wybór, wstęp i noty: T. Bujnicki i J. Kajtoch. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974, 376 + 426 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1976, wyd. 3 rozszerzone 1987.
4. W kręgu przemian polskiej prozy XX wieku. Zbiór studiów pod red. T. Bujnickiego. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1978, 124 s. PAN, Oddział w Katowicach.
5. Katastrofizm i awangarda. Pod red. T. Bujnickiego i T. Kłaka. Katowice: Uniwersytet Śląski 1979, 168 s.
6. Literatura epoki pozytywizmu. Dla studentów III roku filologii polskiej studiów zaocznych. Red. T. Bujnicki. Katowice: Uniwersytet Śląski 1979, 238 s.
7. H. Sienkiewicz: Wybór nowel i opowiadań. Oprac.: T. Bujnicki. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1979, CIII, 506 s. Biblioteka Narodowa I, 231 . Wyd. nast. tamże: wyd. 2 skrócone 1986, wyd. 3 1988, wyd. 4 1992.
8. Wiersz – dokument rewolucji. Antologia poezji socjalistycznej z lat 1880-1905. Wybór, wstęp i komentarz: T. Bujnicki. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1980, 165 s.
9. Proza Andrzeja Struga. Studia. Pod red. T. Bujnickiego i S. Gębali. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1981, 139 s.
10. Literatura i historia. Interpretacje. Pod red. T. Bujnickiego i I. Opackiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1982, 212 s.
11. Młoda Polska. Legendy i światopoglądy. Pod red. T. Bujnickiego i J. Illga. Katowice: Uniwersytet Śląski 1983, 159 s.
12. O Julianie Przybosiu. Wspomnienia, studia, szkice. Pod red. T. Bujnickiego i K. Heskiej-Kwaśniewicz. Katowice: Uniwersytet Śląski 1983, 133 s.
13. Latarnik” Henryka Sienkiewicza. Interpretacje. Pod red. T. Bujnickiego i H. Bursztyńskiej. Katowice: Uniwersytet Śląski 1984, 161 s., powielone.
14. Pisarz na obczyźnie. Praca zbiorowa pod red. T. Bujnickiego i W. Wyskiela. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1985, 207 s. PAN, Komitet Badania Polonii.
15. Z. Kossak: Legnickie pole. Posłowiem i przypisami opatrzył T. Bujnicki. [Wyd. 5]. Katowice: Śląsk [1986], 188 s.
16. Przełom antypozytywistyczny w polskiej świadomości kulturalnej końca XIX wieku. Pod red. T. Bujnickiego i J. Maciejewskiego. Wstęp: T. Bujnicki. Posłowie: J. Maciejewski. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1986, 231 s. PAN, Instytut Badań Literackich.
17. Teoretyczne aspekty powieści historycznej. Pod red. T. Bujnickiego. Katowice: Uniwersytet Śląski 1986, 175 s.
18. Studia o przemianach gatunkowych w powieści polskiej XX wieku. Pod red. T. Bujnickiego. Katowice: Uniwersytet Śląski 1987, 178 s.
19. H. Sienkiewicz: Krzyżacy. Oprac. [i wstęp]: T. Bujnicki. T. 1-4 w 2 vol. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1990, CVIII, 200 + 229 + 233 + 246 s. Biblioteka Narodowa I, 270.
20. Literatura polska 1918-1975. Redakcja naukowa: A. Brodzka, T. Bujnicki. T. 3. 1945-1975. Cz. 1. Warszawa: Wiedza Powszechna 1996, 432 s.
21. Teodor Bujnicki: Wiersze zebrane. Wybór: T. Bujnicki. Bochnia: Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza przy pomocy Wydziału Kultury i Turystyki Urzędu Wojewódzkiego w Kraków 1997, 287 s.
22. H. Sienkiewicz: Zaniechane stronice „Trylogii”, czyli skreślenia ostatniej chwili. Wstęp i wybór tekstów: T. Bujnicki. Kraków: Collegium Columbinum 1999, 65 s.
23. Życie literackie i literatura w Wilnie XIX-XX wieku. Pod red. T. Bujnickiego i A. Romanowskiego. Wstęp: T. Bujnicki. Kraków: Collegium Columbinum 2000, 312 s.
24. H. Sienkiewicz: Bez dogmatu. Oprac. i wstęp: T. Bujnicki. Wrocław, Kraków: Wydawnictwo Ossolineum 2002, CVIII, 525 s. Biblioteka Narodowa I, 301.
25. Poezja i poeci w Wilnie lat 1920-1940. Studia. Pod red. T. Bujnickiego i K. Biedrzyckiego. Kraków: Universitas 2003, 370 s.
26. Ostatni obywatele Wielkiego Księstwa Litewskiego. Red.: T. Bujnicki, K. Stępniak. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2005, 341 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1983, 2004.

Wywiady

Wpisany w Wilno. Rozm. T. Skoczek. Zdanie 1996 nr 4/5.
Wahałem się pomiędzy historią a polonistyką. Rozm. T. Dalecka. Znad Wilii”, Wilno 2000 nr 2/4.
Polonista w Wilnie. Rozm. H. Stankiewicz. Konspekt 2002 nr 11.
Spotkanie kultur. Rozm. A. Witkowska. Alma Mater 2002 nr 46.

Słowniki i bibliografie

Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (J.Z. Brudnicki).
P. Bukowiec: Bibliografia prac Tadeusza Bujnickiego. [do 2002]. W: Poszukiwanie realności. Literatura, dokument, Kresy. Prace ofiarowane Tadeuszowi Bujnickiemu. Kraków 2003 s. 265-279.

Ogólne

Artykuły

A. Frania: Profesor Tadeusz Bujnicki jako sienkiewiczolog. Prace Naukowe Akademii im. J. Długosza w Częstochowie. Filologia Polska 2001 z. 8.

Pierwszy okres twórczości Henryka Sienkiewicza

A. Nofer-Ładyka. „Pamiętnik Literacki1970 nr 3.
E. Pieścikowski: Sztuka pisarska młodego Sienkiewicza. Twórczość 1970 nr 1.

Władysław Broniewski

S. Bryndza-Stabro: Rewolucja i katastrofizm. Ruch Literacki 1973 nr 3.
V. Choriev. „Sovetskoe Slavjanovedenie”, Moskwa 1973 nr 6.
J. Gondowicz: Sylwetki i nożyce. Kultura 1973 nr 8.

O poezji rewolucyjnej

E. Konarzewska. „Literatura1978 nr 48.
W. Nawrocki. „Nowe Drogi1979 nr 12.
T. Budrewicz. „Ruch Literacki1980 nr 1.

Sienkiewicz i historia

A. Krasiński: Od rekonstrukcji historii do jej rozumienia. Twórczość 1983 nr 8.
T. Budrewicz. „Ruch Literacki1984 nr 3.

Bunt żywiołów i logika dziejów

L. Kamiński. „Nowe Drogi1985 nr 6.

Pozytywizm

J. Starnawski: Podręcznik literatury polskiej na II półrocze w klasie II licealnej. Polonistyka 1992 nr 10.

Sienkiewicza „Powieści z lat dawnych”

M. Kotowski. „Przegląd Humanistyczny1996 nr 6.
T. Budrewicz. „Ruch Literacki1997 nr 5.
M. Kosman. „Przegląd Humanistyczny1998 nr 3.
B. Mazan. „Pamiętnik Literacki1998 z. 3.

Szkice wileńskie

M. Kapinos. „Nowa Polszczyzna2003 nr 2.

Pisarz na obczyźnie

A. Tchórzewski: Literatura w diasporze. W tegoż: Z poczekalni na Parnas. Toruń 2004.

Poezja i poeci w Wilnie lat 1920-1940

M. Mirek. „Ruch Literacki2005 z. 3.