BIO
Urodzony 22 października 1930 w Wilnie; syn Onufrego Budreckiego, inżyniera kolejowego, i Elżbiety z Madejskich, nauczycielki. W czasie II wojny światowej przebywał w Wilnie (do 1945). Następnie przyjechał do Łodzi, gdzie uczęszczał do XIX Gimnazjum. Po zdaniu matury w 1946 studiował polonistykę na Uniwersytecie Łódzkim; w 1951 uzyskał absolutorium. Debiutował w 1946 artykułem Kłopotliwe pytania opublikowanym w tygodniku „Wieś” (nr 1); od 1947 pracował w redakcji tego pisma jako redaktor działu. W 1947 został członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Artykuły i recenzje ogłaszał w wielu pismach m. in. w „Kuźnicy” (1946-49), „Wsi” (do 1951), „Twórczości” (1948-59), „Życiu Literackim” (1952-59). Od 1950 pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki pełniąc funkcję naczelnika Wydziału Literatury (przez trzy miesiące), a jednocześnie był zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Państwowym Instytucie Sztuki w Warszawie (do 1951). W 1954-1955 był kierownikiem literackim Teatru Powszechnego w Łodzi. Następnie do 1957 pracował jako redaktor działu prozy i krytyki literackiej tygodnika „Kronika”. W 1958 rozpoczął pracę w redakcji literackiej Telewizji Polskiej w Łodzi (do 1966). W tymże roku przeniósł się do Warszawy. W 1959-60 kończył zaocznie polonistykę w Łodzi, w 1960 uzyskał magisterium. W 1966 ożenił się z Aleksandrą Palusińską, polonistką. Od tegoż roku należał do redakcji pisma „Kultura”; w piśmie tym ogłaszał do 1978 liczne artykuły i recenzje. W tym okresie zaczął także pisać utwory dramatyczne. Od 1973 był stałym współpracownikiem „Literatury na Świecie”: od 1978 w składzie redakcji, w 1981-1989 zastępca redaktora naczelnego tego miesięcznika; w piśmie tym publikował szkice na temat literatury amerykańskiej i przekłady tej literatury. W 1986-96 był kierownikiem literackim Teatru Ateneum w Warszawie. Ożenił się z Barbarą Budzianowską. W 1990 zaczął redagować Bibliotekę amerykańską wydawaną przez wydawnictwo Przedświt. Od 1989 należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, od 1991 do Polskiego PEN Clubu. W 2001 był członkiem założycielem Stowarzyszenia „Drama”. Został honorowym członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. Zmarł 31 maja 2004 w Warszawie; pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach.
Twórczość
1. Władysław Reymont. Zarys monograficzny. Warszawa: Czytelnik 1953, 197 s.
2. Twórczość Wacława Berenta. Powst. 1954.
3. Schody. [Miniatury literackie prozą]. [Łódź:] Wydawnictwo Łódzkie 1961, 70 s.
4. Drzwi. (Sztuka w 1 akcie). [Współautor:] I. Kanicki. „Teatr Ludowy” 1965 nr 5 s. 56-68. Prapremiera: Telewizja Polska 1965.
Nagrody
5. Obręcz korony. [Utwór dramatyczny]. [Współautor:] E. Szuster. Prapremiera: Telewizja Polska 1966.
6. Powszedni dzień. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Telewizja Polska 1966.
7. Dziś do ciebie przyjść nie mogę. [Współautor:] I. Kanicki. Prapremiera: Warszawa, Teatr Klasyczny 1967.
Nagrody
8. Świt. [Utwór dramatyczny]. [Współautor:] I. Kanicki. „Teatr Polskiej Telewizji” 1970 nr 2 s. 41-57. Prapremiera: Telewizja Polska 1971.
9. Jedenaście szkiców o prozie amerykańskiej. Warszawa: Czytelnik 1976, 289 s.
Zawartość
10. Piętnaście szkiców o nowej prozie amerykańskiej. Warszawa: Czytelnik 1983, 273 s.
Zawartość
11. Misja. [Powieść]. Podkowa Leśna: Aula 2000, 148 s.