BIO
Urodzony 1 sierpnia 1911 w Warszawie w środowisku inteligencji; syn Henryka Brzezińskiego, urzędnika, i Tekli z Raczkowskich. Uczęszczał początkowo do Gimnazjum Państwowego im. A. Mickiewicza w Warszawie, a następnie do Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego im. M. Kopernika w Będzinie, gdzie zdał maturę. Debiutował w 1926 felietonem w tygodniku satyrycznym „Kolce”. W 1927-29 mieszkał w Bydgoszczy, a od 1930 w Czeladzi na Śląsku. W 1933 powrócił do Warszawy i do 1935 studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Równocześnie zajmował się pracą dziennikarską. W 1936 przeniósł się do Krakowa, gdzie został zastępcą redaktora tygodnika „Na szerokim świecie” oraz współpracownikiem innych czasopism wydawanych przez koncern „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”: „AS”, „Wróble na dachu”, „Raz dwa trzy”, „Światowid”, „Tempo Dnia”, w których publikował nowele (m.in. pod pseudonimem Aniela Bonarska). Należał do Związku Dziennikarzy. Ożenił się z Anielą Bidziuk. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie i pracował w zakładzie parowozowym. Po powstaniu warszawskim wrócił do Krakowa. Po zakończeniu wojny pracował do 1948 w „Dzienniku Polskim”, m. in. redagował kolumnę satyry pt. Lajkonik, a w 1945 prowadził rubrykę Proszę o przyjemny wyraz twarzy. W 1949-52 był zatrudniony w „Gazecie Krakowskiej”, w której redagował kolumnę satyry Miotła. Fraszki, wiersze i felietony satyryczne ogłaszał w wielu czasopismach, m.in.; „Dzienniku Polskim” (do 1961), „Głosie Narodu” (1945-46), „Przekroju” (1945-49), „Szpilkach” (1945-69), „Echu Krakowa” (1946-51; m.in. w 1946 cykl felietonów Co w trawie piszczy), „Kocyndrze” (1946), „Od A do Z” (1946-56), „Dzienniku Literackim” (1947-1950), „Gazecie Krakowskiej” (do 1980), a w latach następnych także „Tempie” (1967-78; tu w 1967-78 cykl felietonów satyrycznych Z loży kibica, w 1973-78 cykl humoresek Hulamy w świat), „Gazecie Południowej” (1974-80). Równocześnie od 1945 współpracował z Polskim Radiem; pisywał skecze, słuchowiska dla dzieci, felietony i audycje satyryczne (m.in. dla Teatrzyku Pięć Piór, a później dla Podwieczorku przy mikrofonie, m.in. monologi Dziuni Pietrusińskiej wygłaszane przez Hankę Bielicką) oraz z teatrami i kabaretami satyrycznymi (m.in. poznańskim Klubem Kukułka), dla których przygotowywał monologi i skecze. Od 1950 był członkiem Związku Literatów Polskich. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978). Zmarł 5 września 1980 w Krakowie.
Twórczość
1. Nowa wiosna. Krakowska szopka aktualna. [Współautor:] W. Zechenter. Prapremiera: Kraków, Zespół Krakowskiego Domu Plastyków 1945. Druk fragmentów: Z szopki „Nowa wiosna” w Krakowskim Domu Plastyków. „Przekrój” 1945 nr 2 s. 5, „Robotnik Kujawski” 1945 nr 14 s.4.
2. Nowodulscy. Sensacyjny reportaż satyryczny. Pierwodruk pt. „Nowodulscy”. „Dziennik Polski” 1945 nr 32-120. Wyd. osobne Kraków: M. Kot 1946, 88 s.
3. Proszę o przyjemny wyraz twarzy. Humoreski i fraszki. Ilustracje: [K. Ferster] Charlie. Kraków: Gebethner i Wolff 1945, 64 s.
4. Królewna Śnieżka. [Dla dzieci]. Cz. 1-2. Kraków: Reklama 1946, 15 + 15 s. Wyd. nast. tamże 1947.
5. Miki i Mimi poszukiwacze złota. (Film „Gazetki Dziecięcej”). [Historyjka obrazkowa]. Rysunki: Cz. Szczerbiński. „Echo Krakowa” 1946 nr 85-287 [z przerwami], „Echo Południa” 1946 nr 85-287 [z przerwami]. Wyd. osobne: [Cz. 1-]2. [Kraków:] Reklama 1946, 15 + 15 s.; cz. 3-4 tamże [1947], 15 + 15 s.
6. „Bez retuszu”. Wielka szopka polityczna. [Współautor:] K. Szpalski. Prapremiera: Kraków, Kawiarnia Plastyków 1947. Druk fragmentów: „Przekrój” 1947 nr 139 s. 16.
7. Cudze piórka. Powieść. Powst. ok. 1951.
Nagrody
8. Dwaj panowie z Limbakuku. [Utwór dramatyczny dla młodzieży; współautorzy:] K. Szpalski, M. Załucki. Prapremiera: Kraków, Teatr Młodego Widza 1951.
9. Dla każdego coś ciętego. [Wiersze satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1953, 139 s.
10. Okiem satyryka. Scenki dla małych scen. Uwagi inscenizacyjne oprac.: Z. Wiktorczyk. Warszawa: Czytelnik 1953, 49 s.
Zawartość
11. Satyryk w terenie. [Wiersze i humoreski]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1954, 125 s.
12. Niezwykłe przygody Michasia Pogody. [Dla dzieci]. Kraków: WAG 1957-1959.
[Seria 1]. Z. 2-8. 1957-1958, [16 + 14 + 14 + 14 +16 + 16 + 16] s.
Seria 2. Z. 1-10. [1958-1959], [15 + 15 + 8 + 8 + 8 + 8 + 8 + 8 + 8 + 8] k.
13. Banderola nr 77788. [Opowiadanie; współwyd. z:] A. Olszakowski: Imitator. Katowice: Śląsk 1958, 75 s.
14. Kto jest cacy? [Wiersze satyryczne i fraszki]. Warszawa: Czytelnik 1958, 119 s.
15. Sokrates w szewrolecie. Humoreski, monologi, skecze. Warszawa: Iskry 1960, 121 s.
16. Tyle tematów. Materiały repertuarowe dla programów rozrywkowych. [Autorzy:] B. Brzeziński, A. W. Wróblewski, K. Żywulska. Warszawa: Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego 1963, 76 s.
17. Śmiech to zdrowie. Materiały repertuarowe do programów estradowych. [Autorzy:] B. Brzeziński, K. Żywulska. Warszawa: Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego 1966, 111 s.
18. Jak zostać milionerem? Humoreski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1967, 224 s.
19. Opowiem ci bajeczkę. [Dla dzieci]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970, 91 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1973, wyd. 3 1976.
20. Krakowskim targiem. [Satyry]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1971, 117 s.
21. Taki jeden Rafał. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: Czytelnik 1972, 248 s.
22. Bajkowe przygody. [Wiersze dla dzieci]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1982, 95 s.
Ponadto drobne książeczki dla dzieci m.in. publikowane przez Biuro Wydawnicze Ruch w 1958-1960.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1956, 1964, 1966.
