BIO
Urodzony 27 września 1935 w Warszawie; syn Eugeniusza Brychta, absolwenta Szkoły Głównej Handlowej, współwłaściciela wytwórni mebli, i Eugenii z Millerów, pracownicy fizycznej. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Warszawie; tu przeżył też powstanie, po którym stracił ojca (zginął podczas ucieczki z obozu jenieckiego w Bettingen w Lotaryngii). Po wojnie mieszkał początkowo w Łodzi, następnie często zmieniał miejsca pobytu. Ukończył szkołę podstawową i dwie klasy gimnazjum w Koszalinie. Około 1950 zaczął uprawiać boks w klubie milicyjnym Gwardia w Łodzi. Od 1951 uczył się w Oficerskiej Szkole Artylerii Lotniczej w Koszalinie, gdzie ukończył IX klasę; latem 1952 został usunięty z tej szkoły za pobicie przełożonego. Po powrocie do Łodzi pracował jako kopacz w elektrociepłowni, a równocześnie uczył się w szkole wieczorowej (nie ukończył jednak X klasy). Twórczość literacką rozpoczął ok. 1951, pisząc powieść Życie rodziny Łycharskich (nie wydana). Debiutował w 1954 wierszem Biblioteka, ogłoszonym w dodatku do „Łódzkiego Expressu Ilustrowanego” pt. „Panorama” (nr 36) oraz Pamięci Tuwima w piśmie „Łódź Literacka” (nr z XI/XII). W tymże roku otrzymał nagrodę Rozgłośni Łódzkiej Polskiego Radia. W 1955 opublikował liczne wiersze w „Dziś i Jutro”, „Życiu Literackim” i „Kronice”. Jako prozaik debiutował w 1956 na łamach tygodnika „Kierunki” (nr 15) opowiadaniem Ulica Pomarańczowa. W 1955-56 odbył służbę wojskową, a następnie pracował w kopalniach „Wanda-Lech” w Nowym Bytomiu i „Wieczorek” w Szopienicach. We wrześniu 1955 ożenił się. W październiku tegoż roku został aresztowany za udział w próbie ulicznego rozboju. W lutym 1956 darowano mu resztę kary i powołano do służby w Wojskowym Korpusie Górniczym; pracował w kopalni Wanda – Lech w Nowym Bytomiu. W lipcu 1956, jako reprezentant swojej jednostki na zawodach bokserskich Śląskiego Okręgu Wojskowego, zdobył wicemistrzostwo Śląska w wadze półciężkiej. Następnie został skierowany do pracy w kopalni Wieczorek w Szopienicach. Za udział w protestach przeciw bardzo ciężkim warunkom pracy był kilkakrotnie osadzany w areszcie, a po próbie samobójstwa skierowany do szpitala psychiatrycznego w Lublińcu. Uznany za niezdolnego do służby wojskowej powrócił w grudniu do Łodzi. W 1957 zamieszkał w Warszawie, gdzie pracował początkowo w redakcji „Kierunków” (redaktor działu literackiego), a w 1958 w redakcji „Współczesności” (kierownik działu prozy). W listopadzie 1958 został aresztowany za wdanie się w bójkę na wieczorze autorskim i skazany na pół roku więzienia; dzięki interwencji Jerzego Putramenta został zwolniony po siedmiu tygodniach. W 1960-61 mieszkał w Jeleniej Górze. W 1963 za pobicie jednego z uczestników zabawy w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi został skazany na dwa lata więzienia; przebywał w zakładach karnych w Łodzi i w Sieradzu do maja 1964. W tym czasie napisał wiele utworów literackich, głównie opowiadań. W 1964 ożenił się z Małgorzatą Markowską, studentką Akademii Sztuk Pięknych (rozwód 1965). W 1966 przebywał dwa tygodnie w Monachium w związku z przygotowywaniem wydania niemieckiego przekładu tomu Dancing w kwaterze Hitlera. W 1967 ożenił się z Aleksandrą Gaganaszwili, plastyczką (rozwód 1972). Jesienią tegoż roku, doraźnie awansowany do stopnia sierżanta, wyjechał z polską misją wojskową do Hanoi; blisko trzy miesiące przebywał w Wietnamie i w Chinach. W celu zbierania materiałów do utworów literackich wyjeżdżał też do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Bułgarii. Opowiadania, wiersze, artykuły i recenzje publikował (w 1957 też pod pseudonimem Andrzej Norbert) w licznych pismach m.in. „Kierunkach” (1956 – maj 1971; tu w 1971 cykl opowiadań Zabawa w Europę), „Życiu Literackim” (1957-59), „Odgłosach” (1960-61, 1965-69), „Twórczości” (1960-66). W 1962 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP; usunięty w 1971). W tymże roku otrzymał nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. W czerwcu 1971 w czasie wycieczki do portów Morza Śródziemnego pozostał we Włoszech. Następnie przez krótki czas przebywał we Francji i w Belgii. Nawiązał kontakt z paryską „Kulturą” (tu opowiadania Chmury 1971 nr 12 i Żywi 1972 nr 1/2). W 1972 wyjechał do Kanady, gdzie otrzymał azyl polityczny i zamieszkał w Toronto. Pracował jako kierowca ciężarówki, sprzedawca samochodów, autor scenariuszy filmów dokumentalnych dla telewizji w Ontario. Wkrótce, w związku z zamiarem napisania powieści o przemytniku narkotyków, odbył podróż do Maroka, Francji, Szwajcarii i Holandii (utwór pt. Stopa Ikara został wydany dopiero w 1990). W 1974 ożenił się z Krystyną Żeglińską, bibliotekarką (rozwód po 1980).Kontynuując twórczość literacką ogłaszał opowiadania w pismach kanadyjskich i amerykańskich: „The Malahat Review” (1973), „The Antigonish Review” (ok. 1974), „The Transatlantic Review” (ok. 1978). W 1981 zamieszkał w Hamilton. W 1984 zaczął publikować opowiadania w czasopismach krajowych (m.in. „Twórczość” nr 1). W 1987 odwiedził po raz pierwszy od wyjazdu Polskę. Od stycznia 1988 do sierpnia 1989 przebywał ponownie w kraju. W 1988 przyjęty został ponownie do ZLP. W 1989 opublikował m.in. w warszawskim tygodniku „Kultura” cykl artykułów o sytuacji wydawniczej w Polsce i w Stanach Zjednoczonych pt. O przemyśle pisarskim (nr 29-34), a w dwutygodniku „Świat Książki” cykl felietonów pt. Jak to się robi w Ameryce Północnej (nr 2-7). Po powrocie do Hamilton pracował jako kierowca autobusu dla niepełnosprawnych. W 1992 ożenił się z Lucy McGlynn, psycholożką. Od 1996 leczył się na chorobę nowotworową. Zmarł 8 marca 1998 w Hamilton i tam został pochowany.
Twórczość
1. Życie rodziny Łycharskich. Powieść. Powst. 1951.
2. Czerwony węgiel. [Reportaże, opowiadania]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1960, 112 s.
Nagrody
Zawartość
3. Czas bez Marii. [Wiersze]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1961, 91 s.
Nagrody
Zawartość
4. Suche trawy. Opowiadania. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1961, 100 s.
Zawartość
5. Opadanie ziemi. [Opowiadania]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1962, 252 s.
Zawartość
6. Ulica Pomarańczowa. [Opowiadania]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1963, 173 s.
Zawartość
7. Boss. [Opowiadanie; współautor:] A. Makowiecki. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1964, 95 s.
8. Dancing w kwaterze Hitlera. [Opowiadania]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1966, 209 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1967, wyd. 3 1967, wyd. 4 1968, wyd. 5 1969, wyd. 6 1970, wyd. 7 1971.
Nagrody
Zawartość
Przekłady
bułgarski
francuski
litewski
łotewski
niemiecki
Adaptacje
teatralne
radiowe
filmowe
9. Napad. [Opowiadanie]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1966, 79 s.
10. Operacja: bank. [Powieść]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1966, 79 s.
11. Dancing w kwaterze Hitlera. [Utwór dramatyczny; współautor:] R. Machowski. Prapremiera: Olsztyn-Elbląg, Teatr im. S. Jaracza 1967. Por. poz. ↑.
12. Raport z Monachium. (Reportaż z NRF). Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1967, 134 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1968, wyd. 3 1968, wyd. 4 1969.
Nagrody
Przekłady
bułgarski
Adaptacje
teatralne
telewizyjne
13. Sceny miłosne. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1967, 220 s.
Zawartość
Przekłady
bułgarski
Adaptacje
teatralne
14. Wycieczka w nieznane. Scenariusz filmowy wg opowiadania Wycieczka Auschwitz-Birkenau. [Współautor:] J. Ziarnik. Ekranizacja 1967. Por. poz. ↑.
15. Dancing w kwaterze Hitlera. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Batory. Ekranizacja 1968. Por. poz. ↑.
16. Wieczór autorski. (Impreza w 3 aktach). „Dialog” 1969 nr 12 s. 5-40. Prapremiera: Jelenia Góra, Teatr Dolnośląski 1970.
17. Marzenia. [Opowiadania]. Łódż: Wydawnictwo Łódzkie 1971, 104 s.
Zawartość
18. Stopa Ikara. [Powieść]. Powst. ok. 1973. Wyd. Warszawa: Exlibris 1990, 171 s.
19. Proces Jezusa. Scenariusz serialu telewizyjnego. Powst. 1975. Reżyseria: T. Jaworski. Public Broad Casting Service (telewizja kanadyjska, Ontario) 1978.
20. [Książka o Papieżu]. Powst. przed 1980.
21. Zmienna ogniskowa. [Opowieść]. Powst. przed 1980. Druk „Twórczość” 1986 nr 1 s. 9-79. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
angielski
22. Opowieści z tranzytu. [Opowiadania]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1986, 235 s.
Zawartość
23. Azyl polityczny. Opowieść reporterska. (Część pierwsza). Druk fragmentów „Odgłosy” 1988 nr 29-49. Wyd. osobne Łodź: Krajowa Agencja Wydawnicza 1989, 193 s.
24. Sandra. (Powieść kryminalna). Warszawa: Exlibris 1990, 160 s.
