BIO
Urodzony 20 lutego 1920 w Łodzi; syn Aleksandra Kupkego, farmaceuty, i Pelagii z Brudzińskich, nauczycielki. Uczęszczał do Gimnazjum im. M. Kopernika w Łodzi, gdzie w 1938 uzyskał maturę. Debiutował w 1936 felietonem satyrycznym pt. a bliźniego swego jak siebie samego..., drukowanym w poznańskiej „Kulturze” (nr 27; podpisany: W.L. Kupke), publikował tu do wybuchu wojny (od 1937 podpisywał się: W.L. Brudziński). W 1938-39 współpracował z miesięcznikiem „Wymiary”, w którym prowadził dział „Trybuna Młodych”. Utwory satyryczne ogłaszał także w tygodniku „Wróble na Dachu”. Od czerwca 1938 mieszkał w Wieluniu. W okresie okupacji niemieckiej pracował jako pomocnik biurowy. Po wojnie powrócił do Łodzi. W marcu 1945 zaczął pracować w tygodniku „Szpilki”, najpierw do 1952 jako sekretarz redakcji, a następnie członek kolegium redakcyjnego; ogłaszał tu liczne satyry, fraszki, prozę humorystyczną, przekłady z niemieckiego (m. in. w 1952 cykl Miniatury). Utwory satyryczne drukował również w „Rzeczypospolitej” (1945; felietony w rubryce Na marginesie), „Dzienniku Łódzkim” (1945-46), „Kocyndrze” (1946). W 1946 został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (później Związku Literatów Polskich do 1983). W 1946-49 był współredaktorem tygodnika „Mucha”, publikował tu do 1951. Współpracował z teatrami satyrycznymi, kabaretami literackimi (m. in. Stańczyk i Szpak), estradą, radiem. W 1956-80 był zastępcą redaktora naczelnego „Szpilek”, z którymi nadal współpracował jako autor (m. in. w 1962-80 cykl aforyzmów Zmyślenia). W 1985-87 publikował aforyzmy w „Kurierze Lubelskim”. Wyróżniony m. in. nagrodą jubileuszową dla dziennikarzy (1964), nagrodą Polskiego Radia w konkursie na małe formy rozrywkowe (1976). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1961) i Krzyżem Oficerskim (1976) Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w 1996 w Warszawie.
Twórczość
1. Herod i spółka. Szopka polityczna. [Współautor:] T. Polanowski. [Warszawa:] Wydawnictwo Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej Dział Oświatowo-Szkoleniowy 1949, 61 s.
2. Zaczepki. [Satyry]. Warszawa: Książka i Wiedza 1949, 39 s.
3. Zatrute strzały. Humoreski. Warszawa: Książka i Wiedza 1949, 120 s.,.
4. Dobroczyńca ludzkości. Komedia satyryczna w 3 aktach. [Współautor:] A. Marianowicz. Powst. ok. 1951. Druk: Warszawa [b. w. i r.].
Nagrody
5. Małe pranie. [Humoreski]. Warszawa: Czytelnik 1951, 88 s.
6. Głos Ameryki. [Współautor:] A. Marianowicz. [B. m.]: Drukarnia Dom Słowa Polskiego 1952, [8] k.
7. Nie rób na próżniaka! [Opowiadanie satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1953, 7 s.
8. Po nosie. [Humoreski]. Warszawa: Czytelnik 1953, 116 s.
9. Humoreski i fraszki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1955, 375 s.
Zawartość
10. Miniatury. Warszawa: Czytelnik 1958, 134 s.
11. Zmyślenia. [Aforyzmy]. Warszawa: Iskry 1964, 87 s.
12. Nowe zmyślenia. Czterysta aforyzmów. Warszawa: Iskry 1967, 86 s.
13. Zmyślenia III. [Aforyzmy]. Warszawa: Iskry 1973, 79 s.
Wybory tekstów w przekładach
niemiecki
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN ok. 1955, 1976, 1988.
