BIO

Urodzona 15 lipca 1927 w Katowicach; córka Jana Brolla, urzędnika, i Katarzyny z domu Loch. Do szkoły powszechnej uczęszczała w Katowicach, gdzie przebywała także w czasie okupacji niemieckiej, ucząc się na tajnych kompletach oraz dorywczo zarobkując. Po wojnie pracowała w Katowicach jako urzędniczka kolejno w Wydziale Aprowizacji i Handlu, Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim i Wojewódzkim Związku Samopomocy Chłopskiej (do 1947). Równocześnie uczyła się w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych. Po zdaniu matury w 1948 pracowała w Powszechnej Spółdzielni Spożywców, w której też prowadziła społecznie zespół świetlicowy. Latem 1953 była zatrudniona w Ministerstwie Energetyki w Katowicach i w tym czasie brała udział w organizowaniu katowickiej grupy plastycznej St/53 (St – skrót od nazwiska Władysława Strzemińskiego). Od października 1953 do 1954 pracowała w Wojskowym Przedsiębiorstwie Handlowym, biorąc czynny udział w pracy społecznej, m. in. jako organizator Kółka Dramatycznego. W 1954 zdała egzamin weryfikacyjny na instruktora zespołów teatrów amatorskich. Działała też w Kole Młodych przy Oddziale Katowickim Związku Literatów Polskich (ZLP). W tymże roku debiutowała w Polskim Radio wierszem Sto słońc. Pierwszy utwór poetycki pt. Czysty opublikowała w Almanachu Młodych 1955-1956 (wyd. 1956). W 1955 podjęła pracę w Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach, zatrudniona początkowo w charakterze referentki planowania, a od 1957 w Redakcji Audycji Literackich. W 1956-57 należała do grupy poetyckiej Domino. W 1957 wyszła za mąż za Stanisława Jareckiego, redaktora Radia Katowice, muzyka, badacza folkloru Górnego Śląska. W 1963 została członkiem ZLP. W 1965 uzyskała (w zespole) nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za autorstwo cyklu telewizyjnych widowisk regionalnych. Wyróżniona m.in.: odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1971), złotą odznaką „Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego” (1974), honorową odznaką Komitetu do spraw Radia i Telewizji (1977), Złotym Krzyżem Zasługi (1977), , honorową odznaką Komitetu do spraw Radia i Telewizji (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987) oraz honorową odznaką Polskiego Radia w Katowicach (2002). Zmarła 24 listopada 2011 w Katowicach; pochowana tamże na cmentarzu w Katowicach-Bogucicach.

Twórczość

1. Półcienie. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1958, 42 s.

Zawartość

Cykle: Pod niebem płaskim; Rozdarty widnokrąg; Czerwony semafor.

2. Horyzont wiatru. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1962, 30 s.

Zawartość

Cykle: Kręgi; Pejzaże; Horyzont wiatru; Pora liści.

3. Trakt. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1969, 55 s.

Zawartość

Cykle: Nawroty; Trakt; Pora oczekiwań.

4. Rosą rozbici. [Wiersze]. Katowice: Śląsk 1978, 43 s.

Zawartość

Nie proś o łaskę, – oraz cykle: Ostańce; Rosą rozbici; Wschodzący cień.

5. Zaraz mi tu do ordynku. [Słuchowisko; współautor:] A. Babuchowski. W: Tu Radio Katowice. Katowice 1980 s. 75-96.

Słuchowiska radiowe, m.in.

Zob. też Twórczość poz. .

Dialog o sobie. Polskie Radio 1963.
Krąg pamięci. Polskie Radio 1965.
W imię światła. Polskie Radio 1966.
Miasto pełne ludzi. Polskie Radio 1972.
Co łaska, proszę. Polskie Radio 1976.
Contra. Polskie Radio 1978.
Argument ostateczny. Polskie Radio 1979.
Wywiad. Polskie Radio 1979.
Taki sobie człowiek. Polskie Radio 1980.
A świat będzie. Polskie Radio 1981.

Scenariusze telewizyjne

Regionalne widowiska wystawione przez zespoły amatorskie

Andrzejki. 1964.
Marzenioki. 1966.
Noc Świętojańska. 1964.
Szkubaczki beskidzkie. 1964.
Śmigus w Cięgowicach. 1964.
Zapusty. 1965.

Omówienia i recenzje

• Ankieta dla IBL PAN 1966, 1973, 2004.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (B. Winklowa).

Ogólne

Artykuły

S. Kryska: Damska poezja. Współczesność 1963 nr 17 s. 5.
H. Heska-Kwaśniewicz: Wypożyczona ziemi. Poglądy 1979 nr 3.

Trakt

A. K. Waśkiewicz. „Poezja1969 nr 10.