BIO

Urodzony 29 maja 1902 w Łodzi; syn Izaaka Bronsztejna, buchaltera i Natalii z domu Szuman. Od 1912 uczęszczał do Państwowej Szkoły Realnej w Łodzi, a następnie do Gimnazjum Męskiego Bogumiła Brauna. Debiutował w 1920 wierszami Taniec, Golemi Tak, ogłoszonymi w łódzkim piśmie „Tańczący Ogień” (nr 1; autor podpisany: Mieczysław Braunstein). Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walcząc w 31 pułku piechoty Strzelców Kaniowskich oraz w 2 pułku Brygady Syberyjskiej; w sierpniu 1920 został ciężko ranny. Po zdaniu matury w 1921 rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie studiów rozwijał twórczość literacką i uczestniczył w życiu kulturalnym. Wiersze i artykuły publikował m. in. na łamach „Skamandra” (1922-28) oraz „Wiadomości Literackich” (1924-29), współpracował m. in. z łódzkim dziennikiem „Republika” (1923-26). Od 1924 prowadził w Łodzi Koło Literacko-Dramatyczne przy Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych. Po uzyskaniu magisterium w 1926, studiował jeszcze kilka miesięcy na Wydziale Filozoficznym tej uczelni. Od tegoż roku pracował w Łodzi jako adwokat, nie rezygnując z twórczości literackiej. Drukował wiersze i artykuły w „Robotniku” (1927-28, 1931), „Naszym Przeglądzie” (1927-29), „Sterze” (1937) oraz miesięczniku „Wymiary” (1938), którego był także jednym z inicjatorów i fundatorów; w 1937-38 ogłaszał felietony w „Naszym Przeglądzie”. W 1930 ożenił się z Jadwigą Dobrzyńską. Był działaczem ruchu esperanckiego, utrzymywał kontakty z radiostacją Verda Statio w Brnie. Po wybuchu wojny w 1939 wyjechał do Lwowa, publikował artykuły, i przekłady z rosyjskiego w „Czerwonym Sztandarze”. W styczniu 1940 powrócił do Warszawy, gdzie została jego żona. Mieszkał w getcie i pracował jako urzędnik pocztowy. Przygotowywał wówczas kolejny tom poezji pt. Klucz wiolinowy. Zmarł około 2 lutego 1942 w getcie warszawskim; pochowany tamże na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej.

Twórczość

1. Aniołowie – robotnicy. [Wiersz]. Łódź: Druk. Z. Szaładajewski 1921, 1 k.

Wiersz opublikowany w formie afisza rozlepianego na murach.

2. Bombardowanie Europy. Skecz. „Nowa Kultura 1923 nr 4 s. 114-117. Przedruk w: Nowa Scena Robotnicza. Warszawa 1923 s. 25-28.

3. Czerwona plama. Powieść kryminalno-romantyczna. Goniec Wieczorny Ilustrowany 1926 nr 1-19, 21-63.

Autorzy podpisani: Stefan Ramota. Informacja o współautorstwie M. Brauna: „Express Wieczorny Ilustrowany1926 nr 191, drugi autor nieznany.

4. Rzemiosła. Poezje. Warszawa: F. Hoesick 1926, 95 s. Wyd. nast. tamże [ok. 1930].

5. Przemysły. Poezje. Warszawa: F. Hoesick 1928, 77 s.

6. Liść dębowy. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1929, 54 s.

7. Sygnał z Marsa. [Słuchowisko radiowe]. Łódź: F. Hoesick 1930, 55 s. Polskie Radio 1930.

8. Matka. [Słuchowisko]. Polskie Radio (Łódź) 1936.

9. Żywe stronice. [Wiersze]. Warszawa: F. Hoesick 1936, 65 s.

10. Sonety. Warszawa: F. Hoesick 1937, 47 s.

11. Poezja pracy. Wiersze wybrane. Warszawa: F. Hoesick 1938, 42 s.

Wybór z tomów zob. poz. , .

12. Wybór poezji. Wybór i wstęp: J. Maciejewski. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1979, 238 s.

Wybór z tomów wcześniejszych oraz wiersze w cyklach: Z juweniliów; Z wierszy rozproszonych.

Przekłady i przeróbki

[A. Schoyen]: Białe niewolnice. Express Wieczorny Ilustrowany 1926 nr 180-190.
Powieść, po zmianie fabularnych realiów, publikowana pod pseudonimem: Jan Teodor Grzechota (jako utwór oryginalny). Druk został przerwany po ujawnieniu plagiatu [informacja: „Express Wieczorny Ilustrowany1926 nr 191].
B. Szeftel: Pieniądze. Dramat współczesny w 3 aktach. Łódź: Nakład autora 1929, 42 s.

Prace redakcyjne

1. A. Kraśniański: Wiolonczele i księżyc. [Przedmowa i oprac.:] M. Braun. Łódź: Syndykat Dziennikarzy Łódzkich 1938, 62 s.

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
H. Dawidowicz: Aleksander Mieczysław Braunsztajn. (Braun Mieczysław 1902-1942). W: Słownik biograficzny adwokatów polskich. T. 2. Warszawa 1988.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (B. Gołębiowska).

Ogólne

Artykuły

Ch. Löw: Żydzi w poezji odrodzonej Polski. III. Eklektycy i klasycyści. Mieczysław Braun. „Miesięcznik Żydowski 1934 nr 3.
L. Stolarzewicz: Literatura Łodzi w ciągu jej istnienia. Łódź 1935 s. 82-83 i passim.
G. Timofiejew: Miłość nie zna zmęczenia. Łódź 1959 s. 145-147 [wspomnienie o M. Braunie].
T. Gicgier: Mieczysław Braun – twórca poezji pracy. Odgłosy 1962 nr 24.
M. Piechal: Mieczysław Braun poeta pracy. W tegoż: Pelagia, uczennica diabła czyli sedno rzeczy. Łódź 1969.
J. Zawieyski: O Mieczysławie Braunie. Wspomnienie. W tegoż: Dobrze, że byli. Warszawa 1974.
E. Prokop-Janiec: Międzywojenna literatura polsko-żydowska. Kraków 1992, passim.
J. Maciejewski: Mieczysław Braun. W: Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Seria 6. Literatura polska w okresie międzywojennym. T. 3. Kraków 1993.
T. Giegier: Mieczysław Braun. W tegoż: Opowieści o dawnych poetach Łodzi. Łódź 1995.
T. Januszewski: Klęska Mieczysława Brauna. Miscellanea Łódzkie 1995 [z.] 2.

Rzemiosła

M. Jastrun. „Wiadomości Literackie1927 nr 25.
K. W. Zawodziński: Poezja. Przegląd Współczesny 1928 t. 24; przedruk w tegoż: Z pism K.W. Zawodzińskiego. Wśród poetów. Kraków 1964.

Przemysły

J. Liebert: O poezjach Mieczysława Brauna. Wiadomości Literackie 1929 nr 35 [dot. też: Liść dębowy].

Liść dębowy

J. Liebert: O poezjach Mieczysława Brauna. Wiadomości Literackie 1929 nr 35 [dot. też: Przemysły].

Żywe stronice

K. W. Zawodziński. „Wiadomości Literackie1937 nr 51; przedruk w tegoż: Z pism K.W. Zawodzińskiego. Wśród poetów. Kraków 1964 [dot. też: Sonety].

Sonety

K. W. Zawodziński. „Wiadomości Literackie1937 nr 51; przedruk w tegoż: Z pism K.W. Zawodzińskiego. Wśród poetów. Kraków 1964 [dot. też: Żywe stronice].

Wybór poezji

N. Gross: Zapomniany poeta. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn dod. Tydzień Polski 1980 nr 27.
M. Piechal: Łódzki Mieczysław Braun. Nowe Książki 1980 nr 10.