Borowy Wacław

BIO

Urodzony 19 maja 1890 we wsi Tuszynek pod Łodzią, w rodzinie inteligenckiej; syn Teofila Borowego i Florentyny ze Świeckich. Do gimnazjum uczęszczał w Warszawie. W 1905 brał udział w strajku szkolnym. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1908 w polskim gimnazjum, gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie. W tymże roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim, od 1909 kontynuował je w zakresie filologii polskiej i angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował w 1913 w wydawnictwie Wiek XIX. Sto lat myśli polskiej, dla którego opracował sylwetkę Ignacego Chodźki (t. 8 s. 329-359). W 1914 doktoryzował się na podstawie monografii pt. Ignacy Chodźko – artyzm i umysłowość. W 1912-14 był członkiem Drużyn Strzeleckich. Od 1916 pracował w Warszawie jako nauczyciel gimnazjalny, a w 1919-20 jako pracownik Archiwum Skarbowego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 służył ochotniczo w wojsku. Po demobilizacji był w 1921-28 kustoszem Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego (UW). Wiele uwagi poświęcał zagadnieniom bibliotekarstwa, m. in. problematyce katalogowania, opracowując projekty zasad i przepisów w tym zakresie. W 1921 założył miesięcznik „Przegląd Warszawski” i był jego redaktorem do stycznia 1923; tu też prowadził stały dział pt. Ruch literacki w czasopismach. W 1922 został członkiem nadzwyczajnym (w 1933 – członkiem czynnym) Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, z którym współpracował (w różnych komisjach) już od czasów I wojny światowej. W 1924-28 prowadził w piśmie „Warszawianka” stałą rubrykę recenzyjną. W 1928 otrzymał (wspólnie z Tadeuszem Boyem-Żeleńskim i Karolem Irzykowskim) nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców dla najlepszych krytyków literackich w Polsce. W 1928-30 pracował jako radca w Departamencie Sztuki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Był założycielem (1928), a następnie czynnym członkiem Klubu Literackiego i Naukowego (KLiN) w Warszawie, który istniał do 1939, oraz w 1945-47. W 1928-30 był członkiem Rady Repertuarowej Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie. W 1930 został członkiem Polskiego PEN Clubu (zrezygnował z członkostwa w 1950). W 1930 otrzymał nagrodę Kasy im. Mianowskiego za całokształt działalności naukowej. W tym samym roku wyjechał do Anglii i do 1935 wykładał język i literaturę polską w School of Slavonic and East European Studies University of London. W tym czasie współpracował stale z „Wiadomościami Literackimi”, m. in. prowadząc dział informacyjno-sprawozdawczy pt. W Anglii o Polsce (1933-35, podpisany Titwillow) oraz z wieloma czasopismami angielskimi, zwłaszcza z „The Year's Work in Modern Language Studies” (Londyn 1935-37, tu stały przegląd Polish studies), w których informował czytelników o kulturze polskiej i jej związkach z Zachodem. W 1932 został wybrany członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności (PAU). Po powrocie do kraju objął w 1936 stanowisko dyrektora Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie i pełnił tę funkcję do 1938. W 1937 otrzymał Państwową Nagrodę Literacką oraz Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury. W tym okresie był współpracownikiem Działu Programowego Polskiego Radia jako członek Komisji Literackiej. W 1938 został mianowany profesorem nadzwyczajnym i objął katedrę historii literatury polskiej UW. Po wybuchu II wojny światowej był we wrześniu 1939 członkiem konspiracyjnej grupy nasłuchowej Polskiego Radia. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał w Zalesiu pod Warszawą i prowadził wykłady i seminaria na tajnych kompletach polonistycznych i anglistycznych UW. Współpracował też z prasą podziemną. Jako redaktor i jeden z autorów przygotował pracę zbiorową o sytuacji kultury polskiej podczas okupacji, która została konspiracyjnie przesłana do Londynu i tam wydana pt. The Nazi Culture in Poland (1945). Po upadku powstania warszawskiego brał udział w ratowaniu dóbr kulturalnych Warszawy, szczególnie najcenniejszych zbiorów Biblioteki UW i archiwum Zenona Przesmyckiego. Po wyzwoleniu Warszawy w 1945 wznowił zajęcia na UW i zorganizował tu Zakład Historii Literatury Polskiej, którym kierował aż do śmierci. W tymże roku został wybrany na członka czynnego PAU, a w 1946 – mianowany profesorem zwyczajnym UW. Był członkiem komitetu redakcyjnego miesięcznika „Teatr” (1945-46) i redakcji „Pamiętnika Literackiego” (1946-48). W tym samym czasie był kuratorem Studium Anglistycznego na UW. Przygotował otwartą w 1946 Wystawę Norwidowską w Muzeum Narodowym w Warszawie i był redaktorem związanych z nią wydawnictw. Należał do komitetu redakcyjnego wydania narodowego Dzieł Adama Mickiewicza. W ostatnich miesiącach życia przygotowywał w Kielcach wystawę poświęconą Stefanowi Żeromskiemu oraz wydanie z autografu jego Dzienników, którego nie zdołał ukończyć. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1946). Zmarł 16 października 1950 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Powązkowskim.

Twórczość

1. Ignacy Chodźko. (Artyzm i umysłowość). Kraków: Drukarnia W. L. Anczyc 1914, 132 s.

Rozprawa doktorska.

2. Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego. Uwagi historyczno-literackie. Warszawa: Towarzystwo Miłośników Historii 1918, 71 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑, ↑.

3. Bronisław Chlebowski jako krytyk i historyk literatury. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka 1919, 37 s.

Odczyt wygłoszony w Polskim Towarzystwie Krajoznawczym 5 VI 1918.

4. O wpływach i zależnościach w literaturze. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1921, 73 s. Przedruk zob. poz. ↑.

See Studies

5. Wisła w poezji polskiej. Warszawa: Polskie Towarzystwo Krajoznawcze [1921], 68 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.

6. Ze studiów nad Fredrą: O „Pawle i Gawle”; „Trzy po trzy”; Akcja „Zemsty”. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1921, 99 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.

See Studies

7. Boy jako tłumacz. Warszawa 1922, 92 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.

Łączna odbitka dwu studiów drukowanych w „Przeglądzie Warszawskim” 1922: Boy jako tłumacz, nr 7 s. 25-62; Oryginalność w przekładach Boya, nr 9 s. 352-404.

8. Przepisy katalogowania alfabetycznego w bibliotekach polskich. (Projekt). Warszawa 1923.

Współpraca w redakcji. Por. poz. ↑.

9. O „Przepióreczce” Żeromskiego. Warszawa: Nasza Księgarnia 1925, 27 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.

Zawartość

Skrzydła „Przepióreczki”; Serce „Przepióreczki”.

10. Odzyskane zbiory rękopisów i grafiki w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. [Współautor:] Z. Batowski. „Tygodnik Ilustrowany” 1925 nr 27, 30, 32. Wyd. osobne zmienione Warszawa: Drukarnia W. Łazarski 1925, 54 s.

Tu W. Borowego: I. Zbiór rękopisów: 8635 dzieł rękopiśmiennych, w tym 89 pergaminów; II. Kazania Świętokrzyskie z połowy XIV w.

11. Prolegomena do wszelkiej przyszłej instrukcji katalogowej. Warszawa: Towarzystwo Bibliofilów Polskich 1926, 43 s.

12. Zasady katalogowania w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Warszawa 1927, 94 s., maszynopis powielony.

Rozwinięcie „Przepisów katalogowania alfabetycznego w bibliotekach polskich” zob. poz. ↑.

13. Gilbert Keith Chesterton. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1929, 328 s.

See Studies

14. Kamienne rękawiczki i inne studia i szkice literackie. Warszawa: Instytut Literacki 1932, 356 s.

Zawartość

Kamienne rękawiczki; „Nescio quid blandum”; Kochanowski jako marynista; Fabuła o książęciu Adolfie; „Oto mój dom ubogi”; „Serc rozkosze niezmienione”; Towarzystwo Filomatów; „Potężne oko” Mickiewicza; „Dziady” a magnetyzm i teozofia; Zagadkowość w kompozycji „Dziadów” i próba jej wyjaśniania; Nowogródczyzna mickiewiczowska; Z dziejów uczuciowego uprawnienia Żydów; Bronisław Chlebowski jako krytyk i historyk literatury; Wisła w poezji polskiej [poz. ↑].

15. Dziś i wczoraj. [Szkice literackie]. Warszawa: Rój 1934 [właśc. 1935], 269 s.

Zawartość

Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego [poz. ↑]; O „Przepióreczce” Żeromskiego [poz. ↑]; Żeromski i świat książek; Po śmierci Żeromskiego; Krytycy Żeromskiego: Jan Emil Skiwski, Stanisław Adamczewski; Jan Kasprowicz; Antoni Lange jako poeta; Poezja Edwarda Słońskiego; Perzyńskiego „Raz w życiu”; Edward Porębowicz jako krytyk i jako badacz literatury polskiej.

See Studies

16. Norwidiana. I: Bibliografia; Teksty; Przekłady; Studia nad językiem i wierszem; II: Biografia. Zarysy monograficzne; III: Studia nad twórczością. 1930-1935. Lwów 1937, 71 s.

Łączna odbitka trzech części ogłoszonych w „Pamiętniku Literackim” 1936 s. 989-1011, 1937 s. 315-357.

17. The Scots in Old Poland. „Warsaw Weekly” 1938 nr 17, 25-27, 30. Wyd. osobne (nieautoryzowane) z przedmową J.H.B. Edinburgh: Oliver and Boyd 1941, 31 s.

Autor podpisany: W. Borowy.

18. Okres powstania 1944 r. w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Relacja Bohdana Korzeniewskiego spisana przez Wacława Borowego. Powst. 1944. Wyd. z posłowiem W. Sokołowskiej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 40 s.

Wydano z rękopisu w 15 rocznicę śmierci W. Borowego staraniem Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego i Państwowego Instytutu Wydawniczego.

19. Tezy ogólne w sprawie rewindykacji i odszkodowań z zakresu kultury i sztuki. Warszawa: Czytelnik 1945, 20 s.

Toż w języku angielskim: General observations on the problem of reparations with regard to art and culture. Warsaw: Czytelnik 1945,21 s.

20. Bibliografia Norwida. W: Pamięci Cypriana Norwida. W 125 rocznicę urodzin artysty. Warszawa 1946 s. 78-174; odb. Warszawa 1946. Por. Prace edytorskie i redakcyjne poz. ↑.

21. Anglo-polonica. Wiadomości o niedokończonej pracy i zniszczonych materiałach = Anglo-polonica. Memoire sur un travail qui ne sera pas termine et des materiaux qui ont ete detruits. Warszawa: Towarzystwo Naukowe Warszawskie 1947, 9 s.

Tekst w języku polskim i francuskim.

22. O poezji polskiej w wieku XVIII. Kraków: nakład Polskiej Akademii Umiejętności, skład główny Gebethnera i Wolffa 1948, 398 s. Wyd. nast. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1978.

Nagrody

Praca uzyskała nagrodę Towarzystwa Naukowego Warszawskiego w 1950.

Zawartość

Wstęp; Czasy saskie; Drużbacka; Wacław Rzewuski; Bohomolec; Baka; Pieśni konfederackie; Naruszewicz; Krasicki; Trembecki; Benisławska; Karpiński; Kniaźnin; Szymanowski; Zabłocki; Jasiński; Węgierski; Schyłek wieku; Staszic; Woronicz; Niemcewicz. – Tablica chronologiczna.

See Studies

23. Studia mickiewiczowskie. Warszawa: [Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza] 1948, [57] s.

Łączna odbitka studiów: „Drobiazgi mickiewiczowskie” oraz „Mickiewicz w szkole klasycznej”. „Pamiętnik Literacki” 1948 s. 374-398, 9-45.

24. Studia i rozprawy. T. 1-2. Przygotował do druku T. Mikulski [i in.] Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1952, VI, 310 + 382 s.

Zawartość

T.1: Od redakcji; Kamienne rękawiczki; Nescio quid blandum [poz. ↑]; Kochanowski jako marynista [poz. ↑]; Fabuła o książęciu Adolfie [poz. ↑]; Patriarcha teatru warszawskiego [F. Bohomolec] [poz. ↑]; W cypryjskim powiecie; Niemcewicz w Anglii (1831 – 1833); Pamiętniki londyńskie Niemcewicza; Niemcewicz w Paryżu; Towarzystwo Filomatów; Zagadkowość w kompozycji „Dziadów” i próba jej wyjaśnienia [poz. ↑]; „Dziadów” część trzecia a teatr francuski; Kraszewski jako krytyk literatury europejskiej; O „Asie” Dygasińskiego (w jego półwiecze); Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego [poz. ↑]; Żeromski i świat książek [poz. ↑]. – T.2: Ze studiów nad przekładem: Dawni teoretycy tłumaczeń; Przekłady Shakespeare'a i teatr; W sprawie polskiego przekładu „Don Kiszota”; Conrad krytykiem polskiego przekładu swojej noweli „Il Conde”; Boy jako tłumacz [poz. ↑]. – Z badań nad wierszem: Anatomia wiersza; Prehistoria polskiego wiersza tonicznego. O „Pawle i Gawle”, humoreska krytyczna [poz. ↑]; Polski wiersz trzynastozgłoskowy a badania Marii Dłuskiej. – Dokumenty i wspomnienia: Z rozmów i listów o Żeromskim; Wspomnienie o Kazimierzu Piekarskim; January Kołodziejczyk czyli sztuka życia.

See Studies

25. O poezji Adama Mickiewicza. Przedmowa: K. Górski. Przygotował do druku W. Grabowski, A. Paluchowski, C. Zgorzelski. T. 1-2. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1958, 311 + 238 s. Wyd. 2 uzupełnione pt. O poezji Mickiewicza. Przygotowali: Z. Stefanowska i A. Paluchowski. Lublin: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1999, XLVI, 632 s. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Źródła i Monografie, 170.

Zawartość

T. 1: Wstęp: W szkole klasycznej; „Ballady i romanse”; „Dziady”. Część druga i czwarta; „Grażyna”; Liryka okresu „Ballad”, „Dziadów” i „Grażyny”; „Sonety” i inne wiersze erotyczne; „Sonety krymskie”, „Szanfary”, „Almotenabbi”; „Farys”; „Ucieczka”; „Konrad Wallenrod”. – T. 2: Liryki religijne; Wiersze patriotyczne; „Księgi Narodu Polskiego i Pielgrzymstwa Polskiego”; „Dziady część trzecia”. – Zamiast rozdziałów końcowych: „Pan Tadeusz” – książka nieśmiertelna; Poeta przeobrażeń. – Dodatki i uzupełnienia: Fragment o pracach Mickiewicza – krytyka w okresie filomackim; Fragment o wierszu „Do K... von D... robiącego dla mnie obrazek Maryi”; Fragment o „Czatach” i „Trzech Budrysach”; Intermezzo metodologiczne.

26. O Norwidzie: Rozprawy i notatki. Oprac. Z. Stefanowska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1960, 394 s.

Zawartość

I: Norwid poeta; Główne motywy poezji Norwida. – II: „Anioł woła”; O „Pierścieniu wielkiej damy”; O „Promethidionie”. – III: Setna rocznica urodzin Norwida w czasopismach; Norwidiana 1921 – 1924; Norwidiana 1925 – 1929; Kilka słów odpowiedzi p. Z. Falkowskiemu; Norwidiana 1930 – 1935. – IV: „Wieś”; „Słuchacz”; Norwid zapomniany; Wstęp do tomu F „Pism zebranych”; Posłowie do książki „Pamięci C. Norwida”; O autografie „Vade-mecum”; Przedmowa do wydania autografu „Vade-mecum”; Posłowie do „Myśli wybranych”. – V: Spory o Norwida.

Przekłady

angielski

szkicu Główne motywy poezji Norwida: Main motifs of Norwid's poetry. [Przeł.] A. Nierada. „Literary Studies in Poland”, Wrocław T. 18: 1987.

See Studies

27. O Żeromskim. Rozprawy i szkice. Oprac. Z. Stefanowska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1960, 318 s. Wyd. 2 tamże 1964.

Zawartość

O „Wiśle” Żeromskiego; „Snobizm i postęp”; „Bicze z piasku”; O „Przepióreczce” Żeromskiego [poz. ↑]; List Wacława Borowego do Stefana Żeromskiego; Odpowiedź Żeromskiego na list W. Borowego; Po śmierci Żeromskiego [poz. ↑]; Żeromski i świat książek [poz. ↑]; Krytycy Żeromskiego: J. E. Skiwski, Z. S. Adamczewski [poz. ↑]. – Notatki: 1. Data szklanych domów; 2. Jedna jeszcze grupa „Szklanych domów”. 3. Żeromski i Paul Adam; Żeromski. – Żeromski po latach: 1. Wielkości, gdzie twoje imię?; 2. Powieść o dorastaniu; 3. Rapsod o Lachu serdecznym; 4. Komedia o zwycięstwie przez klęskę. – Rytmika prozy Żeromskiego: 1. Wstęp; 2. Instynkt i artyzm; 3. Rytmika oksytonów; 4. Rytmika odcinków równej długości; 6. Rytmika paralelizmów syntaktycznych; 7. Współdziałania; 8. Artyzm i piękno; 9. Przypisek biograficzny. – Motywy bałtyckie i gdańskie u Żeromskiego. – Rozmowy i listy o Żeromskim: 1. Pani Oktawia Żeromska; 2. Ignacy Chrzanowski; 3. Roman Dmowski; 4. Marian Wawrzeniecki; 5. Stanisław Piołun-Noyszewski; 6. Witold Rubczyński; 7. Józef Ujejski; 8. Jan Zydler; 9. Stanisław Wyrzykowski; 10. Zapomniany przekład; 11. Z archiwum „Chimery”; 12. Ostatnia choroba i śmierć Żeromskiego [poz. ↑]. – Minusy „Przepióreczki”.

28. Studia i szkice literackie. Wybór i oprac.: Z. Stefanowska i A. Paluchowski. T. 1-2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1983, 636 + 601 s.

Zawartość

T.1: I: Kamienne rękawiczki [poz. ↑]; „Nescio quid blandum” [poz. ↑]; Kochanowski jako marynista [poz. ↑]; „Fabuła o książęciu Adolfie” [poz. ↑]; W Cypryjskim powiecie [poz. ↑]; Pieśń o rozkoszach żołnierskich; „Serc rozkosze niezmienione” [poz. ↑]; Z dziejów uczuciowego uprawnienia Żydów [poz. ↑]; O „Pawle i Gawle”. Humoreska krytyczna [poz. ↑]; Akcja „Zemsty” [poz. ↑]; Uwagi o „Trzy po trzy” [poz. ↑]; Niemcewicz w Anglii (1831 – 1833) [poz. ↑]; Pamiętniki londyńskie Niemcewicza [poz. ↑]; Niemcewicz w Paryżu [poz. ↑]; Uwagi o „Lilli Wenedzie”; Poemat o Piotrze Właście; Kraszewski jako krytyk literatury europejskiej [poz. ↑]; O „Godach Życia” Dygasińskiego. Jedna z legend krytyki literackiej; Łazienki a „Noc listopadowa” Wyspiańskiego [poz. ↑]; Ki diabli – Satyry z „Nocy listopadowej” (Kilka uwag z zakresu sztuki czytania); Jan Kasprowicz [poz. ↑]; Antoni Lange jako poeta [poz. ↑]; Poezja Edwarda Słońskiego [poz. ↑]; Wisła w poezji polskiej [poz. ↑]; – II: T. S. Eliot jako krytyk literacki i teoretyk tradycji; Wędrówka nowego Parsyfala. Poezja T. S. Eliota; – III: Pieśń melodyjna i melancholijna; Monografia Kasprowicza; Echa czarnoleskie; Pomnik z umiłowania, myśli i pracy; „Zakukała kseksuleńka za dworem”; – IV: „Bandurka”; Rycerz „Bandurki”; Niefachowe sprawozdanie: Argentina; Szekspir w Warszawie; Czarująca „Burza”; Nowy „Hamlet”; Zakończenie konkursu szekspirowskiego; Jak słuchać „Otella”; Wspomnienie o „Igrzysku”. – T. 2: I: O wpływach i zależnościach w literaturze [poz. ↑]; Przedmowa do „Antologii liryki polskiej”; Antologia liryki polskiej; Słów kilka o postrzelanych płotach (Na marginesie artykułu H. Elzenberga o Crocem); Szkoła krytyków; Prawda w poezji; O poezji Staffa ze wstępem o poezji w ogóle; – II: Anatomia wiersza [poz. ↑]; Prehistoria polskiego wiersza tonicznego [poz. ↑]; Polski wiersz trzynastozgłoskowy a badania Marii Dłuskiej [poz. ↑]; – III: Boy jako tłumacz [poz. ↑]; O język Boya; Zakończenie polemiki o język Boya; Przekłady. Literatura angielska; Shelleyanin polski sprzed wieku; Przekłady Shakespeare'a i teatr [poz. ↑]; W sprawie polskiego przekładu „Don Kiszota” [poz. ↑]; Conrad krytykiem polskiego przekładu swojej noweli „Il Conde” [poz. ↑]; Dawni teoretycy tłumaczeń [poz. ↑]. – IV: Notatki krytyczne: Seria I: O „Marii” Malczewskiego (w związku ze studiami Ujejskiego i Brücknera); O „Zamku kaniowskim” (w związku z książką Bogdana Suchodolskiego); O „Sobótce” Goszczyńskiego; O „Irydionie”; O „Anhellim”; O „Fantazym”; O „Powieściach nieboszczyka Pantofla” Sztyrmera; En relisant Kraszewski; O „Historii o pra – pra – prawnuku i o pra – pra – pra W. Borowy. dziadku” Jeża; O „Panu Jędrzeju Piszczalskim” Dygasińskiego; O „Asie” Dygasińskiego (w jego półwiecze) [poz. ↑]; O „Faraonie” Prusa. – Notatki krytyczne. Seria II: O „Młynie nad Flossem” pani George Eliot; O „Salammbo” Flauberta; O „Wojnie i pokoju” Tołstoja; O „Ultimo” Spielhagena; „Szaleństwo Almayera” (Czy „tragedia miłości”?); O „Lordzie Jimie”; O Conrada „W oczach Zachodu”; O „Zwycięstwie” Conrada; O „Błogosławieństwie ziemi” Hamsuna; O „Rodzie Thibault” [R. Martin du Gard]. – Uwagi o „Fantazym”. – V: Recenzje dla Rady Repertuarowej.

See Studies

29. Korespondencja Wacława Borowego z Ignacym Chrzanowskim. (1912-1938). Wybrał i oprac. Z. Sudolski. Warszawa: [Z. Sudolski] 1990, 54, [12] s.

30. Wspomnienia. Oprac. P. Kądziela. Warszawa: „Twój Styl” 1996, 191 s.

See Studies

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

• Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [Współautor:] A. Dobrowolski. „Silva Rerum” 1925 z. 3 s. 55-70 [podpisane: B-D].

• Z naszych zapomnień. „Silva Rerum” 1925 z. 5 s. 53-64 [o W. Gomulickim].

• Kasprowicz. „Slavonic Review”, Londyn 1931 nr 28 s. 28-41.

• Leopold Staff. „Slavonic Review”, Londyn 1932 nr 31 s. 145-158.

See Studies

• Fifteen years of Polish literature (1918-1933). „Slavonic Review”, Londyn 1934 nr 36 s. 670-690.

• The Genius of Poland. „The Studio April”, Londyn 1934 s. 169-198.

• Stanisław Windakiewicz. „Pamiętnik Literacki” 1935 z. 1/2 s. 3-34; przedruk w: Studia literackie. Księga ku czci Stanisława Windakiewicza. Lwów 1935.

• The centenary of a great poem Mickiewicz's „Pan Tadeusz”. „Slavonic Review”, Londyn 1935 nr 38 s. 399-412.

• Angielska relacja o Polsce z r. 1598. „Przegląd Współczesny” 1936 nr 9 s. 1-16.

• Z historii dyplomacji polsko-angielskiej w końcu XVI w. „Przegląd Współczesny” 1939 nr 6 s. 22-36.

• Polish literature in the eighteenth century. W: The Cambridge history of Poland from August II to Pilsudski (1697-1935). Cambridge 1941 s. 177-194.

• Wspomnienie o Leonie Piwińskim. „Pamiętnik Literacki” 1946 s. 327-344.

• Kniaźniniana. „Pamiętnik Literacki” 1947 s. 259-272.

• O dziennikach młodzieńczych Żeromskiego (1882-1883). „Zeszyty Wrocławskie” 1950 nr 3/4 s. 9-35.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. A. Mickiewicz: Dziadów część trzecia. Wyd. i objaśnił W. Borowy. Warszawa, Kraków: Gebethner i Wolff 1920, 310 s. Wyd. 2 tamże 1933.

2. Nowogródzkie. Praca zbiorowa pod red. W. Borowego. Warszawa: Polskie Towarzystwo Krajoznawcze 1926, 93 s.

Rozszerzony numer miesięcznika „Ziemia” 1925 nr 10/12; tu W. Borowego: Nowogródczyzna mickiewiczowska [por. Twórczość poz. 22].

3. S. Żeromski: Elegie i inne pisma literackie i społeczne. [Zebrał], przygotował do druku, [wstępem oraz przypisami opatrzył] W. Borowy. Warszawa: J. Mortkowicz 1928 [właśc. 1927], VIII. 425 s.

4. Od Kochanowskiego do Staffa. Antologia liryki polskiej. Ułożył [i wstępem opatrzył] W. Borowy. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1930, 378 s. Wyd. nast.: wyd. 2 [zmienione i rozszerzone] Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” 1954, 429 s.; wyd. 3 Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1958, tamże wyd. 4 1981, wyd. 5 1992.

See Studies

5. The Nazi Culture in Poland. By several authors of necessity temporarily anonymons. [Red.: W. Borowy] [Przedmowa:] J. Masefield. Powst. przed 1944. Wyd.: London: His Majesty's Stationery Office 1945, 220 s.

Praca zbiorowa redagowana przez W. Borowego w czasie okupacji i przesłana w mikrofilmach do Londynu. Rozdziały I, XI-XIII, XV i XX pióra W. Borowego. Przekład W. Goryńskiej.

6. Pamięci Cypriana Norwida. W 125 rocznicę urodzin artysty. Praca zbiorowa pod red. W. Borowego. Warszawa: Muzeum Narodowe 1946, 176 s.

7. C. K. Norwid: Vade-mecum. [Oprac. i przedmowa:] W. Borowy. Warszawa: Towarzystwo Naukowe Warsz. 1947, XXIII, 127 s. Wyd. 2 Londyn 1953.

8. Ludzkość – Ojczyzna – Sztuka. Myśl Cypriana Norwida. Wybrał [i posłowiem opatrzył] W. Borowy. Warszawa: „Łuk” 1947, 95 s.

9. F. D. Kniaźnin: Wybór poezji. Oprac. [i wstęp:] W. Borowy. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1948, 189 s. Biblioteka Narodowa I, 129.

See Studies

10. A. Mickiewicz: Wiersze. W oprac. W. Borowego i L. Płoszewskiego (Dzieła. Wydanie Narodowe. T.1). Warszawa: Czytelnik 1948, XVI, 519 s. Wyd. nast. tamże: [wyd. 2] 1949; [wyd. 3] 1953; [wyd. 4] Teksty przygotował W. Borowy, E. Sawrymowicz 1955.

W opracowaniu W. Borowego – teksty; L. Płoszewskiego – dodatek krytyczny.

See Studies

11. S. Żeromski: Dzienniki. Warszawa: Czytelnik 1953-1954 . Z Prac Instytutu Badań Literackich PAN.

Tekst zeszyt 1/I i 2/II do druku przygotował z autografu W. Borowy.

[T.] I. 1882-1886. 1953, 562 s.

[T.] II. 1886-1887. [Tekst oprac. W. Borowy i S. Adamczewski]. Przypisy oprac. J. Kądziela. 1954, 624 s.

See Studies

12. A. Mickiewicz: Dzieła. T. 1-4. Tekst przygotowali W. Borowy i E. Sawrymowicz. Warszawa: Czytelnik 1965, 680 + 290 + 537 + 437 s.

T. 1. Wiersze; T. 2: Powieści poetyckie; T. 3. Utwory dramatyczne; T. 4. Pan Tadeusz.

See Studies

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

• M. Bokszczanin, M. Straszewska: Bibliografia pism Wacława Borowego (w zarysie). „Pamiętnik Literacki” R. 40: 1952.

• L. Brożek: Bibliografia prac Wacława Borowego. W: W. Borowy: Studia i rozprawy. T. 2 Wrocław 1952.

• Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.

• Słownik pracowników książki polskiej. Łódź 1972 (W. Sokołowska).

• A. Śródka: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1. Warszawa 1994.

• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (Z. Stefanowska).

Ogólne

Książki

• J. Cieszkowski: Wacław Borowy, krytyk, historyk literatury, artysta. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1980, 208 s.

• Wacław Borowy (1890-1950). W 100-lecie urodzin i 40-lecie śmierci. Materiały z sesji naukowej 16-17 X 1990. Redakcja naukowa: Z. Sudolski. Warszawa: Uniwersytet Warszawski 1993, 126 s. [zawartość: Przemówienie dziekana Wydziału Polonistyki prof. dr hab. Z. Sudolskiego podczas uroczystego odsłonięcia w gmachu polonistyki tablicy pamiątkowej; B. Korzeniewski: Borowy w Bibliotece Uniwersyteckiej [w Warszawie]; P. Czapelski: Wacław Borowy – dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie (1936-1938); Z. Sudolski: Wacław Borowy w świecie „małej Apokalipsy” [dot. działalności W. Borowego w latach 1945-1950]; M. Straszewska: Wacław Borowy w czasie wojny; B. Koc: Czarne i białe kwiaty. Wspomnienia i archiwum; Z. Libera: Wacław Borowy jako badacz literatury Oświecenia, przedruk w tegoż: Uczeni i nauczyciele. Warszawa 1995; W. Rzońca: Borowy jako norwidolog; P. Roguski: Borowy jako komparatysta; C. Rowiński: Rozprawa historycznoliteracka i krytyczna jako dzieło sztuki w twórczości W.B.; A. Lam: Wacław Borowy w obronie prawdy poetyckiej; R. Taborski: Kilka uwag w związku ze studium Wacława Borowego „Łazienki a «Noc listopadowa» Wyspiańskiego”; S. Frybes: Wacław Borowy jako kierownik SHLP [Seminarium Historii Literatury Polskiej] w latach 1948-1950; J. Sawicka: Próba opisu seminarium Wacława Borowego na podstawie notatek M. Grabowskiej].

• Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Wybór szkiców i wspomnień: A. Biernacki. Lublin: Norbertinum 2005, 476 s. [zawartość: R. Kołoniecki: Rozmowa z profesorem [wiersz].– K.W. Zawodziński: Zatajony artysta.– Artykuły nekrologowe pióra autorów: K. Górski, J. Kleiner, W. Weintraub, M. Czapska, M. Danilewiczowa.– Historyk i teoretyk literatury: K. Papierkowska: Postawa badawcza Wacława Borowego (Próba charakterystyki); M. Straszewska: Wacław Borowy; Z. Szmydtowa: Wacław Borowy jako teoretyk literatury. – Zatajony artysta: S. Rogoż: Krytyk o spokojnych nerwach; K. Wyka: Wacław Borowy; L. Fryde: Wacław Borowy, czyli o artyzmie w krytyce literackiej; H. Elzenberg: O Borowym, o Kasprowiczu i o niektórych kłopotach z ocenami estetycznymi; M. Głowiński: Wacław Borowy – artyzm i umysłowość; Cz. Zgorzelski: Wiedza, mądrość i artyzm; M. Corbridge: Wacław Borowy jako anglista; M. Danilewiczowa: Notatka bibliograficzna. O anglo-polonicach i studiach z literatury angielskiej Wacława Borowego oraz o jego angielskich artykułach o literaturze polskiej i sprawach polskich; M. Buś: Prezes Prokuratorii w państwie norwidologii. (O Wacławie Borowym). – Bibliotekarz i czytelnik: T. Makowiecki: Borowy – bibliotekarz; W. Sokołowska: „Boczny tor” działalności Wacława Borowego; M. Toporowski: Strop; B. Korzeniewski: [Co uratować?]; A. Paluchowski: Borovianum; S. Treugutt: Wacława Borowego sztuka czytania. – Wspomnienia: W. Czerwiński: Dwa spotkania; S. Stroński [bez tytułu]; W. Chwalewik: Wspomnienie; G. MacDonald: Wacław Borowy; Z. Stefanowska: Wspomnienie o Wacławie Borowym; Z. Najder: Droga uczonego; T. Mikulski: Wacław Borowy; K. Wyka: Brulion Borowego. – Czy mieliśmy poetów w XVIII wieku?: M. Rzeuska: Czy mieliśmy poetów w XVIII wieku?; S. Żółkiewski: Kiedy profesor przestaje być formalistą?; Z. Lichniak: Kiedy krytyk przestaje być uczciwy; K.W. Zawodziński: Borowy o poetach XVIII wieku; Cz. Zgorzelski: Poeci XVIII wieku – na „cenzurowanym”; W. Weintraub: Poezja i nie-poezja w literaturze polskiej XVIII wieku; W. Folkierski: Klasycyzm Wacława Borowego. – Aneks: L. Płoszewski: Wacław Borowy w Towarzystwie Literackim im. Adama Mickiewicza w Warszawie; K. Górski: Klub Literacki i Naukowy (KLiN); A. Biernacki: KLiN wskrzeszony (i zlikwidowany). W trzydziestolecie śmierci Wacława Borowego. – Nadto: W. Borowy: Metoda publicystyczna Stefana Żółkiewskiego].

Artykuły

• L. Fryde: Wacław Borowy, czyli o artyzmie w krytyce literackiej. „Pion” 1938 nr 3; przedruk w tegoż: Wybór pism krytycznych. Warszawa 1966 oraz w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• K. W. Zawodziński: Zatajony artysta. „Wiadomości Literackie” 1938 nr 6, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• K. Wyka: Wacław Borowy. „Gazeta Polska” 1938 nr 1; przedruk w tegoż: Stara szuflada. Kraków 1967 oraz w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• W. Chwalewik: Wspomnienie. „Dziś i Jutro” 1950 nr 44, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• J. Kleiner: Wacław Borowy. „Życie i Myśl” 1950 nr 7/8; przedruk w tegoż: W kręgu historii i teorii literatury. Warszawa 1981 oraz w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• J. Krzyżanowski: Wacław Borowy (1890-1950). „Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego” 1950.

• Z. Lichniak: Odszedł człowiek. „Dziś i Jutro” 1950 nr 44.

• T. Mikulski: Wacław Borowy. „Zeszyty Wrocławskie” 1950 nr 3/4, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• M. Corbridge: Wacław Borowy jako anglista. „Życie”, Londyn 1951 nr 37, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• M. Czapska: Wacław Borowy. „Kultura”, Paryż 1951 z. 2/3, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• W. Folkierski: Klasycyzm Wacława Borowego. „Życie”, Londyn 1951 nr 37, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• W. J. Rose: Wacław Borowy – a tribute. „The Slavonic and East European Review”, Londyn 1951 t. 29 nr 73.

• M. Kridl: Wacław Borowy and his role in Polish literary scholarship. „The American Slavic and East European Slavonic Review”, Nowy Jork 1951 t. 10 nr 4.

• J. Krzyżanowski: Pamięci Wacława Borowego. „Pamiętnik Literacki” R. 40: 1952.

• T. Makowiecki: Borowy – bibliotekarz. „Tygodnik Powszechny” 1952 nr 42, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• Z. Lichniak: Profil uczonego. „Dziś i jutro” 1953 nr 15; przedruk w tegoż: Ceterum censeo. Warszawa: 1960 oraz w: Z mojego ćwierćwiecza. Warszawa 1972.

• K. Wyka: Brulion Borowego. „Twórczość” 1958 nr 12; przedruk w tegoż: Odeszli. Warszawa 1983 oraz w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• K. Górski: Wacław Borowy. W: W. Borowy: O poezji Mickiewicza. Lublin 1959, przedruk w tegoż: Z historii i teorii literatury. Seria 2. Warszawa 1964.

• K. Papierkowska: Postawa badawcza Wacława Borowego. (Próba charakterystyki). „Polonista” 1960 nr 12, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• C. Zgorzelski: Uczony, krytyk, artysta. „Tygodnik Powszechny” 1961 nr 11.

• L. Płoszewski: Wacław Borowy. (1890-1950). „Pamiętnik Literacki” 1962 nr 3.

• M. Straszewska: Wacław Borowy. W: Z dziejów polonistyki warszawskiej. Warszawa 1964, przedruk w: Portrety uczonych polskich. 51 sylwetek humanistów. Kraków 1974; Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• A. Paluchowski: Borovianum. „Tygodnik Powszechny” 1968 nr 43, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• Z. Szmydtowa: Wacław Borowy jako teoretyk literatury. W tejże: Studia i portrety. Warszawa 1969, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• S. Treugutt: Wacława Borowego sztuka czytania. „Kultura” 1972 nr 7, przedruk w: Wielcy humanistyki polskiej. Wrocław 1991; Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• M. Rozbicki: The contribution of Wacław Borowy to English Scholarship and Anglo-Polish cultural relations. „Studia Anglistyczne Lubelskiego Ośrodka Naukowego” 1975 s. 9-18.

• M. Głowiński: Wacław Borowy. Artyzm i umysłowość. „Twórczość” 1976 nr 2, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• C. Backvis: Wacław Borowy. 1980-1950. „Bulletin de l'Académie Polonaise des Sciences et des Lettres”, Paryż 1950 nr 8.

• A. Biernacki: KLiN wskrzeszony (i zlikwidowany). (W 30 lecie śmierci Wacława Borowego) „Tygodnik Powszechny” 1980 nr 44, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• W. Sokołowska: „Boczny tor” działalności – Wacław Borowy. W: Portrety bibliotekarzy polskich. Wrocław 1980, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• M. Tyszkowa: „Dzienniki” Wacława Borowego (w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. W 30-lecie śmierci uczonego). „Biuletyn Polonistyczny” 1980 nr 4.

• W. Sokołowska: Prof. Wacław Borowy bibliotekarzem. „Kronika Warszawska” 1981 nr 3.

• Z. Arct: Wacław Borowy. W tegoż: Wybitni Polacy w służbie książki. Warszawa 1983.

• M. Buś: „Prezes prokuratorii w państwie norwidologii” (O Wacławie Borowym). „Ruch Literacki” 1983 nr 2, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

• K. Wilkoszewska: Wacław Borowy view on aesthetics. Tłum. J. A. Wójcik. „Raport on Philosophy” 1983 nr 8.

• S. Treugutt: Pan o wielkim stylu. W: Z. Szlachta: Mistrz. Warszawa 1984.

• J. Rudnicka: Edycje pośmiertne prac naukowo-badawczych Wacława Borowego. „Przegląd Humanistyczny” 1989 nr 6.

• C. Rowiński: Wacław Borowy (1890-1950). „Polonistyka” 1991 nr 3.

• H. Bursztyńska: Wacław Borowy – badacz Kochanowskiego. „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Prace Historyczno-Literackie” 1992 z. 11.

• A. Dobosz: Wacław Borowy i Kazimierz Piekarski. „Tygodnik Powszechny” 1998 nr 22.

• A. Biernacki: Przyjaźń dwu krytyków. „Twórczość” 2000 nr 1 [dot. też. K.W. Zawodzińskiego].

• M. Głowiński: Interpretator i portrecista. O Wacławie Borowym w 50-lecie śmierci. „Tygodnik Powszechny” 2000 nr 46.

• A. Nasiłowska: Wacław Borowy i New Criticism. „Teksty Drugie” 2000 nr 5.

• Cz.P. Dutka: Borowy – Elzenberg – Kucharski. W tegoż: Literatura – badacz i krytyk. Zielona Góra 2001.

• A. Lam: Wacław Borowy w obronie prawdy poetyckiej. W tegoż: Inne widzenie. Warszawa 2001.

• J. Twardowski: O Wacławie Borowym. W: Ludzie, których spotkałem. Waldemara Smaszcza rozmowy z ks. Janem Twardowskim. Białystok 2001.

O wpływach i zależnościach w literaturze

• K. Lilienfeld-Krzewski: Wyznania literatów. „Droga” 1922 nr 3.

Go back to position

Ze studiów nad Fredrą

• E. Kucharski. „Pamiętnik Literacki” 1924/1925.

Go back to position

Gilbert Keith Chesterton

• R. Dyboski: Polska książka o Chestertonie. „Przegląd Współczesny” 1930 nr 96.

Go back to position

Dziś i wczoraj

• W. Gombrowicz: Dziwne a nawet miejscami dziwaczne. „Kurier Poranny” dod. „Apel” 1937 nr 356, przedruk w tegoż: Varia. T. 1. Kraków 2004.

• H. Elzenberg: O Borowym, o Kasprowiczu i o niektórych kłopotach z ocenami artystycznymi. W tegoż: Próby kontaktu. Eseje i studia krytyczne. Kraków 1966.

Go back to position

O poezji polskiej w wieku XVIII

• W. Weintraub: Poezja i nie-poezja w literaturze polskiej XVIII w. „Kultura”, Paryż 1948 nr 7, przedruk w: Zatajony artysta. O Wacławie Borowym 1890-1950. Lublin 2005.

Go back to position