BIO
Urodzona 30 lipca 1923 w Zalesiu koło Płocka; córka Stanisława Sułowskiego, inżyniera-mechanika, i Kazimiery z Rozwadowskich. Naukę w zakresie szkoły powszechnej pobierała w domu, a od 1937 uczęszczała do Prywatnego Żeńskiego Gimnazjum i Liceum SS. Nazaretanek w Warszawie. Debiutowała w 1937 opowiadaniem Moja pierwsza miłość opublikowanym w „Wieczorze Warszawskim” (nr 57, podpisana godłem Akcja). W czasie okupacji niemieckiej przebywała nadal w Warszawie. Kontynuowała naukę na tajnych kompletach Liceum SS. Nazaretanek; w 1943 uzyskała świadectwo dojrzałości. Równocześnie od 1941 brała udział w działalności konspiracyjnej Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej jako łączniczka i szyfrantka I Oddziału Sztabu Komendy Głównej (używała pseudonimów: Dzidzia, Klamerka). Drobne utwory literackie publikowała w podziemnej prasie. Walczyła w powstaniu warszawskim w zgrupowaniu „Baszta” (Kompania Kobieca Wojskowej Służby Ochrony Powstania) i została odznaczona Krzyżem Walecznych. Ranna 16 września 1944 dostała się do niewoli na Służewcu, skąd udało jej się zbiec. Przez dwa miesiące przebywała w szpitalu w Milanówku, a następnie we wsi Rylsk Duży (pod Rawą Mazowiecką), gdzie po wyzwoleniu w styczniu 1945 zorganizowała szkołę podstawową i była nauczycielką. Od jesieni 1945 do 1948 studiowała polonistykę, a od 1947 nadto pedagogikę na Uniwersytecie Łódzkim, w 1952 uzyskała absolutorium. Równocześnie uczyła kolejno w szkole podstawowej w Łodzi i w szkole średniej w Ozorkowie. W 1950 wyszła za mąż za Zbigniewa Bojarskiego, lekarza. W 1952-55 była kierowniczką biblioteki młodzieżowej w Łodzi, a od 1955 pracowała ponownie jako nauczycielka w szkole podstawowej. W 1963 zamieszkała we Włocławku, gdzie kontynuowała pracę pedagogiczną (do przejścia na rentę jako inwalidka wojenna w 1968). Od 1971 była członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP; do rozwiązania Związku w 1983). W 1977-81 była przewodniczącą Literackiego Klubu „Włocławskie Inspiracje”. W 1975 została czynnym członkiem Włocławskiego Towarzystwa Naukowego. Działała aktywnie w pracach Oddziału Włocławskiego Związku Inwalidów Wojennych i Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD), w którym w 1975-79 była przewodniczącą Wojewódzkiej Wojskowej Komisji Historycznej. Współpracowała z Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym w Golubiu Dobrzyniu, uczestnicząc od 1975 jako juror w Ogólnopolskich Konkursach Krasomówczych. Rozwijała twórczość literacką: obok powieści pisała także wiersze, wspomnienia i recenzje literackie, ogłaszane w czasopismach m. in. „Nowe Życie” (1984-85), „Ład Boży” (1984-87). Od jesieni 1986 do marca 1990 była członkiem nowego ZLP. Następnie została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1988-89 była radną Wojewódzkiej Rady Narodowej we Włocławku. W 1988 otrzymała Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury. Od stycznia 1990 była członkiem Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej. Mieszkając we Włocławku, okazjonalnie współpracowała z „Gazetą Pomorską”. W końcu 1992 przeniosła się na stałe do Warszawy. Publikowała teksty o charakterze wspomnieniowym w „Gazecie Wyborczej” (1992-93, 1998, 2002) oraz opracowała wiele biogramów do wydawnictwa Sylwetki Kobiet-Żołnierzy (wyd. Toruń: Archiwum Pomorskie 2003). Została członkiem Klubu Historycznego im. Gen. Stefana Roweckiego „Grota”. Odznaczona m. in. Krzyżem Partyzanckim (1970), Srebrną (1977) i Złotą (1984) Odznaką za Zasługi dla Województwa Włocławskiego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982), Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1982) oraz nadanymi w Londynie: Krzyżem Armii Krajowej i Medalem „Polska Swojemu Obrońcy” (1972). Zmarła 30 listopada 2013 w Warszawie; pochowana tamże na Cmentarzu Powązkowskim.
Twórczość
1. Czerwone gryfy. [Cykl powieściowy]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1965-1967.
[Cz. 1.] Czerwone gryfy. 1965, 412 s. Wyd. 2 tamże 1973.
[Cz. 2.] Bogusław i Anna. 1966, 291 s. Wyd. 2 tamże 1974.
[Cz. 3.] Czas samotności. 1967, 272 s. Wyd. 2 tamże 1975.
2. Cierniowa mitra. [Opowieść biograficzna o biskupie M. Kozalu]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1969, 327 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1971; wyd. 3 z posłowiem W. Frątczaka. Poznań: Księgarnia Św. Wojciecha 1987.
3. Kontredans kujawski. [Powieść]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1971, 355 s.
4. Na jednym płótnie. [Powieść]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1974, 263 s.
Adaptacje
radiowe
5. Requiem dla ostatniego wikinga. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1974, 319 s.
6. Byłam królewną. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1977, 382 s.
7. Wskrzeszenie Łazarza. [Powieść]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1979, 181 s.
8. W imię trzech krzyży. Opowieść o Julii Urszuli Ledóchowskiej i jej zgromadzeniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1981, 207 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 uzupełnione 1985; wyd. 3 1989.
9. Ucho igielne. Ks. Augustyn Czartoryski, salezjanin (1858-1893). [Opowieść biograficzna]. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej 1983, 151 s.
10. Ścieżki zdrady. [Powieść]. „Nowe Życie” 1985 nr 3-11, 14-24; 1986 nr 1-19, 22, 23, 25; 1987 nr 1-3, 6, 7, 9, 11.
11. Życie z życia. [Wiersze]. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej 1987, 26 s.
12. Codzienność. Sierpień – wrzesień 1944. [Wspomnienia]. Warszawa: First Business College – Prywatne Policealne Studium Handlowe 1993, 127 s.
13. Świtanie, przemijanie. [Powieść]. Warszawa: Trio 1996, 307 s.
14. Świeradową przesieką. O pierwszym polskim lekarzu. [Współautor:] G. Świderski. Wrocław: Wydawnictwo Wrocławskie 2001, 150 s.
Adaptacje
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988, 1990, 2004.
