BIO
Urodzona 30 kwietnia 1898 w Warszawie; córka Franciszka Czaplickiego i Heleny ze Szwarców. W 1915 została wraz z rodzicami ewakuowana przez Rosjan do Jekaterynosławia (obecnie Dniepropietrowsk), gdzie ukończyła gimnazjum pedagogiczne i złożyła egzamin maturalny. Po powrocie do Polski w 1918 pracowała początkowo jako nauczycielka w szkole powszechnej, a następnie w dyrekcji kolei w Wilnie. Równocześnie w 1919/20 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Stefana Batorego. Pierwsze utwory poetyckie opublikowała w 1921 w lwowskim „Wieku Nowym”. W tymże roku wyszła za mąż za Feliksa Bohdanowicza, oficera artylerii. W następnych latach mieszkała w Wilnie, Lwowie, Warszawie, ponownie w Wilnie i Brześciu nad Bugiem. Kontynuując twórczość literacką publikowała m. in. w „Słowie” (1936-38) oraz podjęła współpracę z Polskim Radiem jako autorka słuchowisk. Po wybuchu wojny światowej przedostała się z synem do Rumunii, skąd udała się do Algieru, a w 1943 do Anglii. Ogłaszała liczne wiersze w „Tygodniku Polskim” (Nowy Jork 1943-44). W 1947-49 przebywała wraz z mężem, który po pobycie w obozie jenieckim przybył wraz z II Korpusem do Anglii, w jednym z obozów Polskiego Korpusu Przysposobienie i Rozmieszczenie w Walii, a w 1950 zamieszkała w Penrhos. Kontynuowała pracę literacką, uczestnicząc w życiu kulturalnym polskiej emigracji. Wiersze i przekłady poezji francuskiej i angielskiej zamieszczała w wydawanych w Londynie tygodnikach: „Wiadomości” (od 1946), „Życie” (od 1947) i „Dziatwa” (tu wiersze dla dzieci w 1952-53). Wydawała i redagowała pismo maryjne „Marianum w Służbie”. W 1952 otrzymała nagrodę poetycką przyznaną przez Katolicki Ośrodek Wydawniczy Veritas w Londynie. Pisywała audycje dla Radia Wolna Europa .W 1960 przeniosła się do Kanady i zamieszkała w Toronto. Nawiązała współpracę z wydawanym w Nowym Jorku kwartalnikiem „Tematy”, w którym publikowała przekłady z literatury amerykańskiej (1962-64). Za twórczość literacką otrzymała w 1963 nagrodę literacką im. A. Godlewskiej (Szwajcaria) a w 1965 nagrodę Fundacji im. A. Mickiewicza w Kanadzie. Zmarła 13 października 1965 w Toronto.
Twórczość
1. Droga do Daugiel. Powieść. Poznań: Wyd. ze współudziałem Katolickiego Funduszu Wydawniczego Księgarni Św. Wojciecha 1938, 297 s. Wyd. nast. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” 1955.
Nagrody
2. Wschodni wiatr. Opowieść wileńska. Wilno: Skład Główny Księgarni Św. Wojciecha 1938, 63 s. [Wyd. 2] Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej 1997.
3. Szopka penrhoska. [Penrhos, Walia] 1950, 15 s.
4. Historia o Maciusiu i lokomotywie. Londyn: Komitet Redakcyjny Miesięcznika „Dziatwa” przy Zjednoczeniu Polskim w W[ielkiej] Brytanii [1952], 32 s.
5. Podróż Maciusia. Londyn: Komitet Redakcyjny Miesięcznika „Dziatwa” przy Zjednoczeniu Polskim w W[ielkiej] Brytanii [ok. 1952], 62 s.
6. Ziemia miłości. Wiersze wybrane. Londyn: Społeczność Akademicka Uniwersytetu Stefana Batorego na Obczyźnie 1954, 183 s.
Zawartość
7. Rapsody litewskie. Powieść. Powst. 1957. Wyd. łącznie z Przekłady poz. ↑ pt. Rapsody litewskie; Maryjo, ratuj nas. Wyd. i wstępem opatrzyła V. Wejs-Milewska. Białystok: Towarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza 1994 s. 17-109.
Nagrody
8. Gwiazdy i kamienie. Powieść. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” 1960, 202 s.
9. Przeciwstawiając się świerszczom. Poezje. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” 1965, 135 s.
Słuchowiska radiowe, m.in.
Przekłady
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1956.
