BIO

Urodzona 30 kwietnia 1898 w Warszawie; córka Franciszka Czaplickiego i Heleny ze Szwarców. W 1915 została wraz z rodzicami ewakuowana przez Rosjan do Jekaterynosławia (obecnie Dniepropietrowsk), gdzie ukończyła gimnazjum pedagogiczne i złożyła egzamin maturalny. Po powrocie do Polski w 1918 pracowała początkowo jako nauczycielka w szkole powszechnej, a następnie w dyrekcji kolei w Wilnie. Równocześnie w 1919/20 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Stefana Batorego. Pierwsze utwory poetyckie opublikowała w 1921 w lwowskim „Wieku Nowym”. W tymże roku wyszła za mąż za Feliksa Bohdanowicza, oficera artylerii. W następnych latach mieszkała w Wilnie, Lwowie, Warszawie, ponownie w Wilnie i Brześciu nad Bugiem. Kontynuując twórczość literacką publikowała m. in. w „Słowie” (1936-38) oraz podjęła współpracę z Polskim Radiem jako autorka słuchowisk. Po wybuchu wojny światowej przedostała się z synem do Rumunii, skąd udała się do Algieru, a w 1943 do Anglii. Ogłaszała liczne wiersze w „Tygodniku Polskim” (Nowy Jork 1943-44). W 1947-49 przebywała wraz z mężem, który po pobycie w obozie jenieckim przybył wraz z II Korpusem do Anglii, w jednym z obozów Polskiego Korpusu Przysposobienie i Rozmieszczenie w Walii, a w 1950 zamieszkała w Penrhos. Kontynuowała pracę literacką, uczestnicząc w życiu kulturalnym polskiej emigracji. Wiersze i przekłady poezji francuskiej i angielskiej zamieszczała w wydawanych w Londynie tygodnikach: „Wiadomości” (od 1946), „Życie” (od 1947) i „Dziatwa” (tu wiersze dla dzieci w 1952-53). Wydawała i redagowała pismo maryjne „Marianum w Służbie”. W 1952 otrzymała nagrodę poetycką przyznaną przez Katolicki Ośrodek Wydawniczy Veritas w Londynie. Pisywała audycje dla Radia Wolna Europa .W 1960 przeniosła się do Kanady i zamieszkała w Toronto. Nawiązała współpracę z wydawanym w Nowym Jorku kwartalnikiem „Tematy”, w którym publikowała przekłady z literatury amerykańskiej (1962-64). Za twórczość literacką otrzymała w 1963 nagrodę literacką im. A. Godlewskiej (Szwajcaria) a w 1965 nagrodę Fundacji im. A. Mickiewicza w Kanadzie. Zmarła 13 października 1965 w Toronto.

Twórczość

1. Droga do Daugiel. Powieść. Poznań: Wyd. ze współudziałem Katolickiego Funduszu Wydawniczego Księgarni Św. Wojciecha 1938, 297 s. Wyd. nast. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas 1955.

Nagrody

Powieść nagrodzona na jubileuszowym konkursie Drukarni i Księgarni Św. Wojciecha.

2. Wschodni wiatr. Opowieść wileńska. Wilno: Skład Główny Księgarni Św. Wojciecha 1938, 63 s. [Wyd. 2] Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej 1997.

3. Szopka penrhoska. [Penrhos, Walia] 1950, 15 s.

4. Historia o Maciusiu i lokomotywie. Londyn: Komitet Redakcyjny Miesięcznika „Dziatwa” przy Zjednoczeniu Polskim w W[ielkiej] Brytanii [1952], 32 s.

5. Podróż Maciusia. Londyn: Komitet Redakcyjny Miesięcznika „Dziatwa” przy Zjednoczeniu Polskim w W[ielkiej] Brytanii [ok. 1952], 62 s.

6. Ziemia miłości. Wiersze wybrane. Londyn: Społeczność Akademicka Uniwersytetu Stefana Batorego na Obczyźnie 1954, 183 s.

Zawartość

Zawiera m. in. cykle: Ziemia miłości; Wiersze różne; Wiersze religijne.

7. Rapsody litewskie. Powieść. Powst. 1957. Wyd. łącznie z Przekłady poz. pt. Rapsody litewskie; Maryjo, ratuj nas. Wyd. i wstępem opatrzyła V. Wejs-Milewska. Białystok: Towarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza 1994 s. 17-109.

Nagrody

Nagroda na konkursie Komisji Obchodu Roku Mickiewiczowskiego w Londynie w 1957.

8. Gwiazdy i kamienie. Powieść. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas 1960, 202 s.

9. Przeciwstawiając się świerszczom. Poezje. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas 1965, 135 s.

Słuchowiska radiowe, m.in.

Wieczór króla jegomości. Polskie Radio (Wilno) 1937.
Deszcz. Polskie Radio (Wilno) 1938.
Dziwna przygoda. Polskie Radio (Wilno) 1938.
Wielkanoc wileńskiego diabła. Polskie Radio (Wilno) 1938.
Wesele Jana Zamoyskiego. Polskie Radio (Wilno) 1939.

Przekłady

1. Matko, zbaw nas. [Przekł. litewskiego modlitewnika]. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas 1966.
Informacja o wydaniu z 1966: „Pamiętnik Wileński”, Londyn 1972 s. 429.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1956.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 1. Warszawa 1963.
Rocznik Literacki 1965” wyd. 1967 (P. Grzegorczyk).
Pamiętnik Wileński. Londyn 1972 s. 429.
P. Grzegorczyk: Zofia Bohdanowiczowa. W tegoż: Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956-1967. Cz. 2. Warszawa 1986.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (M. Jentys).

Ogólne

Artykuły

M. Pankowski: Nowości poetyckie. Kultura”, Paryż 1954 nr 11.
B. Heydenkom: Żywot prosty a złożony. Oficyna Poetów,” Londyn 1966 nr 3.
W. Iwaniuk: Pani Zofia. Oficyna Poetów”, Londyn 1966 nr 3.
W. Tarnawski: Zofia Bohdanowiczowa – czyli poetka. W tegoż: Wyznania i aforyzmy. Londyn 1974.
B. Czaykowski: Polish writing in Canada. [Ottawa] 1988 [tu m.in. o Z. Bohdanowiczowej].

Droga do Daugiel

Z. Roszkówna: Mroczne sprawy ludzkie. Kultura 1938 nr 37.

Gwiazdy i kamienie

Z. Kozarynowa: Poezja w prozie. Wiadomości”, Londyn 1961 nr 26.